Socotra (archipel)
Van Wikipedia
Socotra | |
Basisgegevens | |
Locatie | Indische Oceaan |
Eilandengroep | |
Coördinaten | |
Land | Jemen |
Hoofdplaats | |
Oppervlakte | ca. 3800 km² |
Omtrek | |
Inwonertal | ca. 80.000 |
Landgebruik | |
Overig | |
Kaart met de namen van de Socotra archipel |
Socotra of Soqotra (Arabisch سقطرة Suquṭrah) is een kleine archipel in de Indische Oceaan. De archipel bevindt zich nabij de Hoorn van Afrika, ongeveer 350 km ten zuiden van Jemen, tot welk land de archipel bestuurlijk behoort.
Inhoud |
[bewerk] Geografie, geologie en klimaat
De archipel bestaat uit een enkel groot eiland Socatra (3625 km² ) en een aantal kleinere eilanden die bekend staan als "de drie broers": Abd Al Kuri, Samha, Darsa, plus enkele kleinere onbewoonbare rotseilanden. De archipel heeft een tropisch woestijnklimaat, met matige neerslag die groter is in de bergen.
Socotra bestaat uit drie geografische gebieden: de kustvlakten, een kalksteenplateau met karstverschijnselen zoals grotten en de Haghier-bergen.
Socotra is een van de meest geïsoleerde gebieden op aarde die van continentale oorsprong zijn (en dus niet van vulkanische oorsprong zoals bijvoorbeeld Hawaï of Tristan da Cunha). Men neemt aan dat het eiland is losgeraakt van Afrika in het midden-Plioceen (ca. 6 miljoen jaar geleden). Tijdens dezelfde plaattektonische gebeurtenissen is de Golf van Aden ontstaan.
Het eiland is onderhevig aan moessonregens: van juni tot september is het eiland nagenoeg onbereikbaar met de boot door de stormachtige zee ten gevolge van de sterke moessonwinden. In 1999 werd een luchthaven geopend om gedurende het gehele jaar toegang tot het eiland te verlenen.
[bewerk] Fauna en flora
Door de lange geografische isolatie is op het eiland een unieke endemische fauna en flora. Onderzoek heeft aangetoond dat meer dan een derde van de ongeveer 800 voorkomende soorten nergens anders ter wereld kunnen gevonden worden. Botanici zijn van mening dat de flora van Socotra tot de tien meest bedreigde eilandflora ter wereld behoort.
Een erg opvallende plant op, en tevens het symbool van, Socotra is de drakenboom, (Dracaena cinnabari), een grote parasolachtige boom. De naam verwijst naar het rode sap, waarvan vroeger gedacht werd dat het drakenbloed was. Een andere endemische soort is een plant uit hetzelfde geslacht als de granaatappel, Punica protopunica.
Zoals bij zoveel geïsoleerde eilanden zijn de enige zoogdieren die er voorkomen vleermuizen. Het mariene leven is echter erg divers: er komen een groot aantal unieke soorten voor die hun oorsprong vinden in de Indische Oceaan, de Rode Zee, Oost-Afrika en de Zuidoost-Aziatische zeeën.
[bewerk] Geschiedenis
De naam Socotra is waarschijnlijk afgeleid van het Sanskriet dvipa sukhadhara, wat "gelukzalig eiland" betekent. De archipel werd op een Griekse navigatiekaart in de eerste eeuw genoemd als Dioskouridou. Volgens overleveringen werden de eilandbewoners in 52 na Christus tot het christendom bekeerd. Een Arabische 10e-eeuwse geograaf stelde vast dat in zijn tijd de meeste bewoners christen waren.
In 1507 werd Socotra veroverd door de Portugezen, nadat de ontdekkingsreiziger Tristão da Cunha er voet aan wal had gezet. In 1511 verloor Portugal het eiland aan het Mahra-sultanaat. In de 17e eeuw vond er een grootscheepse islamisering van de bevolking plaats.
Een expeditie van de Britse Oostindische Compagnie onder leiding van officier James Raymond Wellsted bezette het eiland in 1834. Een halve eeuw later, in 1886 werd Socotra een Brits protectoraat. De geostrategische ligging van het eiland maakte het tot een belangrijke tussenstop en doorvoerhaven voor Groot-Brittannië.
In 1967 raakte het Verenigd Koninkrijk de zeggenschap over Socotra geheel kwijt door de onafhankelijkheid van Zuid-Jemen (thans Jemen), waar het eiland onderdeel van werd.
[bewerk] Bevolking
Er wonen enkele honderden mensen op de eilanden Abd Al Kuri en Samha; Darsa daarentegen is niet bewoond. De meeste mensen wonen op het hoofdeiland Socotra, waar de hoofdstad Hadiboh (geschatte bevolkingsaantal in 1984: 51 000) op ligt.
De bewoners van Socotra kweken voornamelijk koeien en geiten en doen aan visserij en dadelpalmcultuur. De taal, het Soqotri, wordt enkel op Socotra gesproken. De meeste inwoners hebben geen elektriciteit of stromend water. Er zijn eveneens nagenoeg geen verharde wegen. Op het einde van de jaren 1990 hebben de Verenigde Naties een programma opgesteld om het eiland nader te bestuderen.
Een mogelijke bron van inkomsten in de toekomst is het ecotoerisme.