Sombrero (eiland)
Van Wikipedia
Sombrero is het meest noordelijke eiland van de Kleine Antillen. Het behoort toe aan de eilandenstaat Anguilla en maakt deel uit van de Britse overzeese gebieden. Anguilla heeft de status in het Britse overzeese gebied van kolonie Het is gesitueerd op: 18° 60'N, 63° 40'W. Het eiland werd genoemd naar een Latijns-Amerikaanse hoed, de sombrero, vanwege de vorm. Plat aan de zijkanten en hoog in het midden. Sombrero is 0,38 km² groot, 1,5 km lang en maximaal 400 meter breed. Het eiland ligt 55 km van het eiland Anguilla en wordt gescheiden van het hoofdeiland door The Dog- en Prickly Pear passage. De vlakke bovenkant van de hoogste rots is 14 meter. De golven die de noordkant van het eiland raken, vanuit de Atlantische Oceaan, kunnen zelfs op rustige dagen het eiland overspoelen.
Inhoud |
[bewerk] De vuurtoren
Het meest opvallende kenmerk van het eiland is de vuurtoren. De vuurtoren straalt vanaf 48 meter boven het wateroppervlak zijn licht uit om schepen te beschermen op de Atlantische Oceaan en Caraïbische Zee, die door de Anegada passage gaan. Dit belangrijke oriëntatiepunt is verschenen op St. Kitts-Nevis- Anguilla postzegels in 1954 is en opnieuw in 1963.
De eerste vuurtoren werd gebouwd door Engelsen, Fransen en Nederlanders in opdracht van een Amerikaans bedrijf dat een fosfaatmijn begon in 1860 en het eiland weer verliet in 1890. De vuurtoren werd in werking gesteld op 1 januari 1868. In 1893 werd hij overgenomen door de ‘British Board of Trade‘ die de vuurtoren bleef beheren tot 1962 nadat Orkaan Donna in 1960 de vuurtoren beschadigde.
[bewerk] Geschiedenis
Als resultaat van de Vrede van Utrecht in 1713, is Sombrero overgegaan in de handen van de Britten. In 1814, en opnieuw in 1825, werd er onderzoek gedaan door Britse geologen. Het eiland bevatte veel fosfaat, dit werd gemeld aan de Britse Overheid. In 1856 eisten de Amerikanen het eiland op. In zeer korte tijd groeven de Amerikanen 100.000 ton fosfaat af omdat hun land, Zuidelijke Staten, geen fosfaat had. De Britten eisten compensatie. De eis van de Verenigde Staten aan het eiland werd geregeld ten gunste van Groot-Brittannië in 1867. Op het onvruchtbare eiland werd een lichte spoorweg, een maalmachine op stoom, accommodaties voor de arbeiders en een aanmeerplaats voor schepen gemaakt. Vanaf 1870 werd er elk jaar 3000 ton fosfaat geëxporteerd. Het fosfaat werd gevonden in gaten en sleuven in de rots, die alleen bereikt en verwerkt kon worden wanneer de rots werd opgeblazen. Toen de Amerikanen niet meer vanaf het land bij het fosfaat konden komen deden ze het vanuit zee. Duikers maakten onder water boorgaten in de rots die daarna werd opgeblazen. Na de explosie werden de losgemaakte delen van de rots aan land gebracht. Dit waren enorm dure werkzaamheden die niet lang gefinancierd konden worden. In 1890 werd er gestopt met het project. Zeven graven van arbeiders die daar stierven, zijn nu nog aanwezig.
[bewerk] Bevolking
Tot in 2002 de vuurtoren werd geautomatiseerd was de enige inwoner van het eiland de vuurtorenwachter, nu woont er niemand meer. De enige bezoekers zijn vissers en de biologen die belast zijn met veldwerk.
[bewerk] Flora en Fauna
Op het eiland komt de zwarte hagedis (Corvina Ameiva) voor, vele soorten vogels waaronder verschillende soorten sternen en de Jan-van-gents ( familie Sulidae). In 1988 werden er 50 paartjes Jan-van-gents geteld. Zo veel paartjes van deze vogelsoort in dit gebied is uitzonderlijk.
[bewerk] Toekomst
Sombrero is van grote biologische waarde. Belangrijke eigenschappen van het eiland zijn; het isolement, het relatief weinige menselijk contact, de unieke geografische plaats voor trekvogels, de wind, het unieke broedgebied voor hoogwaarschijnlijk unieke vogelsoorten. Dit is waarom internationale organisaties zoals de Royal Society for the Protection of Birds, de American Bird Conservancy, Birdlife International en de Regional Organization Island Resources Foundation zich allen verzetten tegen het voorstel om een lanceerbasis voor raketten van het Amerikaanse bedrijf Beal Aerospace uit Texas op het eiland te bouwen. Anguilla heeft verzocht om een openbare vergadering te beleggen om het milieueffect te onderzoeken van een eventuele lanceerbasis. De kolonie heeft niet voldoende informatie over raketlanceringen en geen inwoners met voldoende technische deskundigheid. Bovendien schaadt het de plannen om aan toeristen historische/ecologische dagtochten naar Sombrero aan te bieden.
