Sulu-eilanden
Van Wikipedia
De Sulu-eilanden zijn een archipel en een biogeografische regio die de Filipijnse provincies Sulu en Tawi-Tawi omvat, gelegen tussen Borneo en Mindanao. De meeste eilanden zijn tijdens het Pleistoceen door de verlaagde zeespiegel verbonden geweest, maar gescheiden gebleven van de overige Filipijnse eilanden. Hierdoor verschilt de fauna sterk van die in andere gebieden. De Sulu-eilanden behoren tot de zogenaamde "oceanische Filipijnen", het deel van de archipel dat nooit met het vasteland verbonden is geweest (Groot-Palawan en meer zuidelijke eilanden als Borneo en Sumatra waren in het Pleistoceen een deel van het Aziatische vasteland). De Sulu-eilanden hebben echter door hun ligging, vlakbij Borneo, ook een aantal "niet-Filipijnse" invloeden in hun fauna; zo komt de plompe lori in de Filipijnen alleen op de Sulu-eilanden voor. Het gebied kent onder andere ook een aantal endemische vogels, waaronder de Sulu-neushoornvogel, de Sulu-vlagstaartpapegaai en de Tawitawi-dolksteekduif, een endemisch knaagdier, Rattus tawitawiensis en een endemisch reptiel, Ahaetulla prasina suluensis, dat in bepaalde kenmerken tussen de Filipijnse en de Aziatische ondersoort van deze slang, Ahaetulla prasina, in staat.
[bewerk] Zie ook
| {{{afb_links}}} | Biogeografische regio's in de Filipijnen | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Grote regio's: Groot-Luzon - Groot-Mindanao - Groot-Negros-Panay - Groot-Palawan |
