Talcott Parsons
Van Wikipedia
Talcott Parsons (Colorado Springs (Colorado), 13 december 1902 - München, 8 mei 1979) was een Amerikaanse socioloog en bioloog.
Inhoud |
[bewerk] Leven
Parsons was van protestantse afkomst. Zijn vader was predikant. Hij studeerde via een uitwisselingsproject in Europa. Tijdens deze studie raakte hij erg beïnvloed door Emile Durkheim, Vilfredo Pareto, Max Weber en Alfred Marshall. In 1927 keerde hij terug naar de VS en werd er docent aan de universiteit van Harvard. Daar werd hij 1944 hoofd van het departement sociologie. In 1949 werd hij voorzitter van de American Sociological Association.
Hij is vooral bekend van The Social System uit 1951. Daarin beargumenteert hij dat de essentiële eigenschap van de maatschappijen, gezien vanaf biologische organismen, homeostase is (handhavend een stabiele staat), en dat hun delen zich slechts in termen van het geheel kunnen worden begrepen.
[bewerk] Werk
[bewerk] The Structure of Social Action
Dit werk werd in 1937 geschreven en omvat een overzicht van alle verschenen sociologische theorieën. Doel van dit werk is te komen tot een Grand Theory. Hij legt hier dan ook de grondslag voor zijn handelingssysteem dat later volledig uitgewerkt zou worden; Parsons ontwierp een viervoudig classificatie systeem (AGIL), wat staat voor Adaption, Goal attainment, Integration en Latency. Dit systeem was er voor bedoeld om de sociale realiteit te kunnen organiseren en verklaren. Het keert terug in verscheidene werken van Parsons.
[bewerk] Visie op verandering
Studie van de sociale evolutie (paradigma van evolutionaire verandering). De samenleving bestaat uit verschillende subsystemen, waarvan er steeds bijkomen door de evolutie van de samenleving. De nieuwe subsystemen zorgen voor een steeds grotere variatie. Deze variatie zorgt ervoor dat men het zich niet kan veroorloven om vaardigheden verloren te laten gaan, wat ervoor zorgt dat groepen die voordien werden uitgesloten van de samenleving, de kans krijgen om erin opgenomen te worden. Hiertoe dient men de waardesystemen aan te passen.
[bewerk] Burgerschap
Burgerschap moet een een vrijwillige keuze zijn. Parsons onderzocht waarom zwarten in de VS uitgesloten werden van volwaardig burgerschap. Dit deed hij door een studie te maken van andere groepen, zoals de Joden en de katholieke Ieren. Deze groepen voldeden immers ook niet aan het ideaalbeeld van de VS, maar werden toch als volwaardige burgers beschouwd. De Joden waren opgenomen omwille van hun succes op economisch vlak. De Ieren omdat ze net als de protestanten anti-communistisch waren, wat voor toenadering tussen beide groepen had gezorgd. Het probleem was echter dat de zwarten als slaven waren ingevoerd in de VS, en dus niet vrijwillig waren gearriveerd, dit zorgde voor een onderscheid met de anderen. Ze werden als inferieur beschouwd en de blanken vreesden dat de natie in niveau zou dalen als de zwarten volwaardig burgerrecht kregen. De oplossing voor Parsons bestond erin dat de zwarten zich moesten opwerken door scholing en op deze manier het stigma dat op hen rustte van zich af schudden.