Telecommunicatie
Van Wikipedia
Telecommunicatie is het overbrengen van informatie van de ene plek naar een andere zonder dat iets of iemand zich fysiek daarnaartoe verplaatst.
Moderne vormen van telecommunicatie zijn: (mobiele) telefoon, radio, televisie en Internet. Een oudere vorm is telegrafie. Experimenten om te communiceren op afstand zijn zeer oud (vuur, rooksignalen, heliograaf, de optisch-mechanische telegrafie ontwikkeld door Claude Chappe in Frankrijk vanaf 1793, semaforen enz.).
Voor een betrouwbare overdracht van informatie zijn communicatiekanalen nodig zoals een coax-kabel, glasvezel of de lucht. Deze kanalen kunnen nauwkeurig gemodelleerd worden door de vergelijkingen van James Maxwell voor het gedrag van elektromagnetische velden.
Door de kanalen te koppelen met rand-apparatuur, multiplexers en schakel-apparatuur (bijvoorbeeld een telefooncentrale of een IP-router of een ATM-switch) ontstaan telecommunicatie-netwerken waarop grote aantallen gebruikers kunnen worden aangesloten, en waarmee de gewenste Quality of Service kan worden gerealiseerd.
[bewerk] Belangrijke personen
- Alexander Graham Bell, uitvinder van de telefoon
- Edwin Armstrong, uitvinder FM modulatie en superheterodyne radioontvanger;
- Claude Chappe
- Richard Hamming, uitvinder foutencorrigerende code;
- Guglielmo Marconi, uitvinder radiotelegrafie;
- Harry Nyquist
- Claude Shannon, grondlegger informatietheorie;
