Textuur
Van Wikipedia
Textuur is de manier waarop iets is samengesteld (vezels enz.), hoe daardoor het oppervlak van het materiaal aanvoelt en hoe de structuur eruit ziet.
Het is mede de textuur die het reflectievermogen, de manier waarop het licht weerkaatst, van het voorwerp bepaalt en dus hoe het eruit ziet.
Textuur soms als synoniem gebruikt voor structuur.
[bewerk] Textuur in de materiaalkunde
In de materiaalkunde wordt de benaming textuur gebruikt als synoniem van voorkeursoriëntatie in een materiaal. Deze textuur kan op veel verschillende manieren ontstaan zijn.
In het geval van metalen kan het walsen van een plaat zorgen dat er langgerekte korrels in het materiaal ontstaan .
Ook bij het gieten van een metalen voorwerp kan de afkoelsnelheid en de samenstelling van de gebruikte matrijs maatgevend zijn voor meer of minder textuur.
Metalen die uit een waterige oplossing zijn afgescheiden via een galvanisch proces (bijvoorbeeld via het elektrolytisch vernikkelen) vertonen een vezelachtige textuur met de vezelrichting loodrecht op het oppervlak van het substraat. Dit komt omdat het metaal ver beneden het smeltpunt gevormd is waarbij kristallisatiefouten niet meer hersteld kunnen worden. Na verwarming tot 200 graden Celsius kan alsnog rekristallisatie optreden en verdwijnen de voorkeursoriëntaties.
Afhankelijk van de toepassing van een materiaal, kan een hoge mate van textuur wel of juist niet gewenst zijn. De textuur kan onder meer bekeken worden middels röntgendiffractie. Het resultaat van de meting kan weergegeven zijn als poederdiffractiemeting of in een poolfiguur.
