Thunder (band)
Van Wikipedia
Thunder is een Engelse band, ze spelen een mix van bluesrock en hardrock.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Thunder is voortgekomen uit de Londonse rock band Terraplane. Toen Terraplane door hun platenmaatschappij in een meer soulachtige-richting werd gestuurd hebben de leden de band opgedoekt en zijn ze in 1989 de nieuwe band Thunder begonnen.
Zanger Danny Bowes en gitarist Luke Morley, die het grootste deel van het schrijven voor zijn rekening neemt, kenden elkaar al sinds ze 11 waren en speelden al samen in bandjes op hun vijftiende. Beiden wisten precies wat ze wilden toen ze aan demo’s begonnen. Met hun Terraplane-collega Gary 'Harry' James op de drumstoel, werd dit trio snel gecompleteerd door bassist Mark ‘Snake’ Luckhurst en gitarist/keyboard speler Ben Matthews. Na de demo in 1989, met Duran Duran gitarist Andy Taylor als producer, tekenden ze bij EMI en begonnen ze te schrijven aan hun eerste album, Backstreet Symphony.
Na het uitkomen van dit geweldig succesvolle album, geproduceerd door Mike Fraser (Bryan Adams, Aerosmith ea), traden zij onder andere twee keer op in het Birminghamse NEC, als voor programma van Aerosmith. Deze optredens waren iets wat, net als hun voorliefde voor touren en hun geweldige live-preformance, hun populariteit alleen maar deed toenemen. In 1990 mochten zijn dan ook op het prestigieuze Monsters Of Rock festival in Donnington Park spelen. De grootste Britse rockbladen ‘Kerrang’, ‘Metal Hammer’ en ‘Raw’ verkozen Thunder als “best new band of the year”. Als snel was Thunder verworden tot een van de meest bekende en populaire bands in de Engelse rockscene. Ze tourden in Scandinavië, Zuid-Amerika en stond met ZZ Top op de planken in de Milton Keynes Bowl, een bekende tot outdoor concerthal omgebouwde groeve met een capaciteit van 65.000 mensen. Ook deden ze in deze tijd een tour in samenwerking met Extreme, stonden ze op nieuwjaarsdag met Metallica, Europe en Tesla in Tokyo en kwamen ze weer naar Donnington als gasten van Iron Maiden.
Het volgende album, Laughing On Judgement Day, verscheen in Augustus 1992. In deze tijd begon de grunge aan populariteit te winnen en brak ook een onstuimige periode in Thunders bestaan aan. De band was bezig met de LOJD-tour, toen gitarist Snake na optredens in Japan, eind 1992, uit de band stapte en werd opgevolgd door de Zweed Mikael Höglund, ex-Great King Rat. Ook deden in deze tijd de geruchten de ronde dat Whitesnake zanger David Coverdale Luke Morley probeerde te krijgen. Met de Zweed als nieuw bandlid tourden ze begin 1993 door Canada en kwamen ze naar Europa als headliners voor verschillende shows. Ook speelden ze met Def Leppard in het Don Valley Stadium in Sheffield. Het zou nog twee jaar duren voor hun derde album zou verschijnen.
Dit derde album, Behind Closed Doors, geproduceerd door Mike Fraser, kwam uit in Januari 1995 en was het laatste album dat ze maakten voor EMI. De gehele zomer tourde Thunder door Europa en speelde ze met Bon Jovi en het Nederlands/Amerikaanse Van Halen in Cardiff Arms Park, Wembley Stadium en in het Feyenoord stadion. Voor zij nogmaals naar Japan gingen, waren ze nog headliner voor de Bulldog Bash.
Ondanks al hun succes was het niet gemakkelijk, dit omdat in die tijd de meest populaire stroming de grunge was geworden. Een stroming waar een optimistische band als Thunder niet in paste. Ze bleven echter doorgaan en ondanks het vertrek van Mikael Höglund, die in verband met problemen met zijn familie moest vertrekken werd het volgende album opgenomen. Höglunds vervanger is de huidige bassist, Chris Childs, ex-Then Jerico. De opnames en de release werden nu verzorgd door het nieuwe Castle-label en in Februari 1997 kwam The Thrill Of It All uit. Hier volgde een Europese tour op en ook een optreden met Kiss in Finsbury Park, Londen.
In Februari 1998 kwam het eerste live album uit, creatief Live genaamd. De band tourde door het Verenigde Koninkrijk en was druk in de weer voor liefdadigheidsorganisaties. Zo zijn ze onder andere gaan abseilen, de Tyne Bridge in Newcastle, voor de British Lung Foundation. Hier deed alleen Morley niet mee in verband met zijn hoogtevrees, en ook deden Bowes en Matthews een vrije-val parachutesprong.
Echter, 8 maanden na de release van het wat rustigere Giving The Game Away in 1998, gaven de leden van Thunder te kennen dat de band ermee ophield. Dit vanwege externe zakenproblemen. Er volgde een afscheidstour, met als hoogtepunt de laatste twee shows in Dingwalls, Camden op 4 en 5 Mei 2000. Later zou zanger Bowes aangeven dat ze gefrustreerd waren dat hun label te snel tevreden was, “Our label seemed content to sell reasonable numbers of records then shut up shop and count the money.”. Hij miste de vooruitgang, “In the end I told the band I wanted to stop, and I suggested they get another singer. They didn’t want to continue without me, so, with heavy hearts, we announced the split”.
Ieder ging zijn eigen weg, Bowes was actief als manager, labelconsultant en producer. Morley nam in een solo album op, El Gringo Retro, Matthews werkte net als vroeger als recording engineer, James speelde bij Magnum en Childs deed sessiewerk. Morley en Bowes werd aangeboden een nieuw soort album te maken en vormden samen Bowes & Morley, waarin ze twee albums maakten, Mo’s Barbeque en Moving Swiftly Along.
In 2002 maakte Thunder echter een come-back. Zanger Danny Bowes kwam op het idee van een Monsters Of Rock tour, iets wat al een tijd niet georganiseerd was. Zelf was hij van plan om achter de schermen eraan mee te werken. Echter, bij Clear Channel, de Amerikaanse mediagigant waar hij met zijn idee naartoe was gegaan, zagen ze echter liever dat hij Thunder bijeen probeerde te krijgen omdat ze ervan overtuigd waren dat dit de ticketverkoop zou stimuleren.
Toen Bowes dit voorstelde aan zijn oude bandleden waren ze laaiend enthousiast en werd er meteen aan een nieuw album gedacht. Dit leek de zanger echter wat te snel en daarom werd besloten dat er eerst een EP werd uitgebracht, Back For The Crack. Er volgden aanbiedingen van labels maar de bandleden hadden samen zoveel ervaring dat ze zelf een label oprichtte, STC Recordings. Iets wat hun door de vooruitgang in techniek en de komst van het internet iets werd vergemakkelijkt. Ze wilden echter eerst een goede, actieve distributeur vinden voor ze een nieuw volledig album uitbrachten. Hier zouden ze later Universal voor kiezen.
Omdat ze altijd vrienden waren gebleven besloten ze dan ook aan de tour te deelnemen. Zoals gitarist Morley later zou zeggen, “We felt that at the very least we'd have a laugh and enjoy ourselves. After that we’d have to see if there was any goodwill out there for us”. De fanschare was Thunder echter nog lang niet vergeten en de EP en het daarop volgende Shooting At The Sun-album verkochten bijzonder goed.
Het tweede album wat ze zelf uitbrachten was The Magnificent Seventh, waar onder andere de single I Love You More Than Rock And Roll opstaat. En ander teken dat Thunder weer helemaal terug is is de lijst van optredens, zo hebben zij vorig jaar nog in de Amsterdamse Melkweg gestaan, stonden ze op het Monsters Of Rock festival met Deep Purple, Alice Cooper, Journey, Queensrÿche, Ted Nugent en Roadstar en ook waren ze voor het eerst sinds Backstreet Symphony weer headliner in de Hammersmith Apollo. Dit jaar staat oa het festival Bang Your Head in de planning.
30 Oktober 2006 is het nieuwste album Robert Johnson’s Tombstone uitgekomen. Net als vorige albums is het een bluesrock album geworden met dikke riffs en melodieuze refreinen. Het album is geschreven en geproduceerd door gitarist Luke Morley, gitaris/keyboardspeler Ben Matthews is verantwoordelijk voor de engineering en de mixing. Zanger Danny Bowes houdt zich bezig met de “world domination” van hun label (STC Recordings) zoals zij zelf zeggen, bassist Chris Childs zet zich voor het label op andere vlakken in. Eerder in 2006 uitgekomen is hun vierde, zelfgefinancierde dvd, getiteld Thunder Go Mad In Japan, gefilmd tijdens de Japan-tour van Februari 2006. De eerste dvd bevat een documentaire over de reis en de tweede een twee-uur durende show.
[bewerk] Bandleden
Huidige bezetting:
- Danny Bowes (zang)
- Luke Morley (gitaar)
- Ben Matthews (gitaar & keyboard)
- Chris Childs (basgitaar)
- Gary 'Harry' James (drums)
Voormalige bandleden:
- Mark ‘Snake’ Luckhurst (bas)
- Mikael Höglund (bas)
[bewerk] Discografie
- Backstreet Symphony (EMI, 1990)
- Laughing on Judgement Day (EMI, 1992)
- Behind Closed Doors (EMI, 1995)
- Live Circuit (EMI, 1995)
- Their Finest Hour (and a Bit) (EMI, 1995)
- The Thrill of it All (B Lucky, 1996)
- Live (Eagle, 1998)
- The Best of Thunder (EMI, 1998, Japan)
- Giving the Game Away (Eagle, 1999)
- The Rare, the Raw, and the Rest (EMI, 1999)
- Gimme Some... (EMI, 2000)
- Open the Window, Close the Door - Live in Japan (JVC, 2000, Japan)
- They Think It's All Over... It Is Now (Papillion, 2000)
- They Think It's All Acoustic... It Is Now (Papillion, 2001)
- Rock Champions (EMI, 2001)
- Symphony and Stage (Snapper Records, 2002)
- Shooting at the Sun (STC Recordings, 2003)
- Ballads (EMI, 2003)
- The Best of Thunder Live (Armoury Recordings, 2004)
- The Magnificent Seventh (STC Recordings, 2005)
- Robert Johnson's Tombstone (STC Recordings, 2006)
[bewerk] Externe links
| Bronnen en referenties: |
|
