Tweegevecht
Van Wikipedia
Een tweegevecht of duel (Latijn: duellum) is een, vaak vrijwillig, gewelddadig treffen tussen twee personen, veelal na een uitdaging van een van beide deelnemers door een handschoen voor iemands voeten te werpen. Wie de handschoen oppakt, zo wilde de regel, neemt de uitdaging aan.
In de middeleeuwen werd een tweegevecht vaak gebruikt als een godsoordeel.
De uitdrukking over wie de handschoen oppakt is afgeleid van het eertijds gebruikelijke openingsritueel.
[bewerk] Wettelijke situatie in Nederland
Tot 1 februari 2006 werd het tweegevecht nog apart strafbaar gesteld in het Nederlandse Wetboek van Strafrecht in de artikelen 152 tot en met 156. Er bestonden toen nog relatief gunstige strafrechtelijke bepalingen rond het duel. Tegenwoordig wordt duelleren berecht onder de gewone wetsartikelen rond moord, doodslag en mishandeling.
De wetgever zag het verbod op het tweegevecht als een verouderde wetsbepaling. De betreffende wetsartikelen zijn vrijwel nooit toegepast.
Al bij de totstandkoming van het wetboek aan het einde van de 19e eeuw twijfelde men of het tweegevecht wel apart strafbaar gesteld moest worden. Men was het er over eens dat het een ontoelaatbaar vorm van eigenrichting was, maar men vond het te ver gaan om de verdachten te veroordelen volgens de klassieke moordbepalingen, omdat beide partijen ermee instemden.