Valerianus I
Van Wikipedia
Portret van Valerianus I op een sestertie. Foto met toestemming van: Classical Numismatic Group, Inc. (CNG). |
||||||||||
Valerianus I Crisis van de 3e eeuw Keizer van Rome |
||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||||
Persoonlijke gegevens | ||||||||||
|
Publius Licinius Valerianus, bekend als Valerianus I, (ca. 200 - 260) was Keizer van Rome van 253 tot 260.
Valerianus kwam uit een vooraanstaande Romeinse familie, en was zelf ook senator; een welkome afwisseling tussen alle soldatenkeizers uit de 3e eeuw. Van zijn vroege leven is vrijwel niets bekend; hij is waarschijnlijk iets voor 200 geboren.
Valerianus was ook generaal, en in het noorden van het rijk (ergens in Gallia of Germania Superior), toen Aemilianus de macht greep. Valerianus was gestuurd om troepen te halen om Trebonianus Gallus te helpen tegen Aemilianus, en die troepen verklaarden hem ook tot keizer. Toen de troepen Italië bereikten werd Aemilianus door zijn eigen troepen vermoord en werd Valerianus officieel keizer.
Eenmaal op de troon benoemde Valerianus zijn zoon Gallienus tot medekeizer. Ze verdeelden het werk van de keizer; Gallienus zou het westen regeren en Valerianus het oosten. Valerianus heroverde daar in 257 Antiochië op de Perzen, maar had toen het probleem van een inval van de Gothen in Asia Minor. Hij stuurde het leger er wel op af maar bleef zelf in Antiochië, om het te beschermen tegen de Perzen. In 259 trok hij naar Edessa, waar het leger getroffen werd door de pokken. Valerianus probeerde vrede te maken met de Perzen maar dat lukte niet. In plaats daarvan werd hij gevangen genomen door de Perzische koning Shapur I. In 260 overleed Valerianus.
Christelijke auteurs uit die periode schrijven met onverholen leedvermaak over het onheil dat de keizer was overkomen: hij zou door de koning als opstapje zijn gebruikt en later, nadat hij goud had moeten drinken zou hij gevild zijn. Zijn huid ging als trofee in een zaal. Bij een volgende overwinning van de Romeinen werd hij gecremeerd. Christenen vonden dit niet erg omdat hij namelijk enkele jaren tevoren opdracht had gegeven tot een vervolging van de christenen. Maar dat waren hoogstwaarschijnelijk leugens.
[bewerk] Externe link
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Valerian op Wikimedia Commons. |