Verklaring van Sint-Petersburg
Van Wikipedia
De Verklaring van Sint-Petersburg van 1868 verbood de 26 staten die het ondertekenden om explosieve projectielen van minder dan vierhonderd gram te gebruiken, waaronder de destijds nieuwe dum-dum-kogels.
Het kan gezien worden als het eerste akkoord over regels in oorlogsvoering, waarbij de bedoeling was om een balans te zoeken tussen humanitaire zorgen enerzijds en militaire noodzaak anderzijds. Daarmee is het een voorloper van alle verdragen die staten beperkingen in hun oorlogsvoering opleggen.
De verklaring kwam tot stand nadat het Verenigd Koninkrijk in 1867 een kogel ontwikkelde die door het contact met het menselijk lichaam ontploft en zo ernstige verwondingen aanricht. Dit soort kogel werd genoemd naar de plaats Dum-dum (nabij Calcutta) waar hij was ontwikkeld. De regering van Rusland vond het leed dat deze dum-dum-kogels veroorzaken bij hun slachtoffers zo weerzinwekkend dat ze te Sint-Petersburg een conferentie samenriep om een verklaring over het verbod van zulke wapens op te stellen (overigens spreekt een andere verklaring voor het Russische initiatief van een angst om verder achterop te raken ten opzichte van de wapenontwikkeling van de West-Europese landen). Deze conferentie kwam in december 1868 met een verklaring waarin het gebruik van die kogels verboden werd, alsmede van alle andere ontplofbare en ontvlambare projectielen van minder dan vierhonderd gram.[1]
De vredesconferenties van Den Haag, waarbij het internationaal oorlogsrecht verder werkt uitgewerkt, volgden in 1899 en 1907.
[bewerk] Externe link
[bewerk] Noot
- ↑ Marc Bossuyt and Jan Wouters (2005): Grondlijnen van internationaal recht, Intersentia, Antwerpen enz., blz. 538-540.
