Vestigingswet
Van Wikipedia
Een vestigingswet is een wet die bepaalde vergunningen of diploma's vereist aan ondernemers die een bepaald soort bedrijf willen starten.
Zowel in Nederland als in België bestaat een dergelijke wet met de naam Vestigingswet. Het accent bij deze wetten ligt op de vereiste vakbekwaamheid met het doel de consument te verzekeren van een kwalitatief goed product of dienst.
In de loop der jaren is de kritiek op deze wetten toegenomen, omdat deze de vrije mededinging belemmeren. Nadelen die aan deze vestigingsbeperkingen werden toegeschreven zijn:
- Door de beperking van de de concurrentie worden de prijzen te hoog, en de bedrijven worden niet gestimuleerd om met nieuwe producten of verbeterde dienstverlening te komen.
- Het stellen van diploma-eisen voorkomt slechte kwaliteit van dienstverlening door beunhazerij, maar stimuleert niet tot voortdurende kwaliteitsverbetering.
- Startende ondernemers worden door deze wetten belemmerd, terwijl die juist zorgen voor economische groei en groei van werkgelegenheid.
Daarom wordt de werking van deze wetten in Nederland de laatste tijd beperkt.
In België bestaat er weinig kritiek op de vestigingswetgeving. Wel is iedereen het erover eens dat de adminstratieve rompslomp moet worden beperkt. Het moet allemaal eenvoudiger en sneller, maar het principe van de vestigingswet als behoedster van de kwaliteit van het bedrijfsmanagement blijft overeind. Maar het beleid beseft ook dat het succes van een ondernemer van meerdere factoren afhangt. Daarom is er momenteel veel belangstelling rond ondernemerschap, d.w.z. het vermogen om creatief en innoverend te zijn en risico's te willen nemen.
Zie verder:
- Nederland: Vestigingswet bedrijven 1954
- België: Belgische Vestigingswet
