Videocamera

Van Wikipedia

Een videocamera is een optisch en electronisch apparaat dat bewegend beeld en geluid (= video) kan vastleggen. Het grote verschil met een filmcamera is dat de beelden worden opgevangen door een lichtgevoelige chip (een CMOS-sensor of een CCD-sensor) in plaats van door een lichtgevoelige film. De lichtgevoelige chip zet het licht dat via een lens (objectief) op zijn oppervlak valt om naar electrische signalen die door de videocamera worden geïnterpreteerd en vervolgens gecodeerd opgeslagen op een opslagmedium.

Moderne consumentenvideocamera's zijn digitaal en gebruiken eenDV-magneetband, een DVD of zelfs een harddisk als opslagmedium. Oudere, analoge consumentenvideocamera's gebruiken meestal een videoband van het type VHS-C (een kleine versie van de bekende VHS-band), Hi 8 of Video8 als opslagmedium.

Professionele digitale videocamera's gebruiken meestal DVCAM/DVCPRO, Digital Betacam, HDCam als band en XDCam als optische schijf. In het analoge tijdperk heeft Betacam SP bijna altijd overheerst. Een verschil met consumentenvideocamera's is dat professionele videocamera's altijd 3 lichtgevoelige chips hebben. Daarnaast is de software om het videosignaal te verwerken van aanzienlijk hogere kwaliteit. Bij zulke videocamera's wordt het licht dat binnenvalt via de lens door een prisma gescheiden in de drie hoofdkleuren rood, groen en blauw. Elk van de 3 lichtgevoelige chips registreert dan één van de drie hoofdkleuren. Dat resulteert in een verbeterde kleurweergave en een vermindering van de hoeveelheid beeldruis. De lens van een professionele camera is ook veel lichtgevoeliger en nauwkeuriger.

De videocamera wordt tegenwoordig professioneel gebruikt voor televisie en documentaires. Tot bijna in de jaren '80 werd hiervoor meestal 16mm-film gebruikt. Ook speelfilms worden steeds vaker met een High Definition videocamera opgenomen.