Vinylchloride
Van Wikipedia
| Etheenchloride | |
|---|---|
|
|
|
 |
|
|
|
|
| Molecuulformule | C2H3Cl |
| Smiles | |
| IUPAC | etheenchloride |
| Andere namen | vinylchloride, ethyleenchloride |
| CAS-nummer | 75-01-4 |
| EINECS-nummer | 200-831-0 |
| EG-nummer | |
| VN-nummer | 1086 |
| Beschrijving | kleurloos gas |
| Vergelijkbaar met | |
|
|
|
  T, giftig; F+, zeer licht ontvlambaar |
|
| Carcinogeen | ja |
| Hygroscopisch | nee |
| Risico (R) en veiligheid (S) |
R-zinnen: R45, R12 |
| Omgang | |
| Opslag | recipiënt stevig gesloten houden, verwijderd van hitte, vonken en open vlammen |
| ADR-klasse | klasse 2,1 |
| MAC-waarde | |
| LD50 (ratten) | (oraal) 500 mg/kg |
| LD50 (konijnen) | mg/kg |
| MSDS-fiches | Hazardous Chemical Database |
|
|
|
| Aggregatietoestand | gas |
| Kleur | kleurloos |
| Dichtheid | 0,911 g/cm³ |
| Molmassa | 62,50 g/mol |
| Smeltpunt | -154 °C |
| Kookpunt | -13,4 °C |
| Vlampunt | -61 °C |
| Zelfontbrandingstemperatuur | °C |
| Dampdruk | 3,4 . 105 Pa |
|
|
|
| Oplosbaarheid in water | 3,424 g/L |
| Goed oplosbaar in | |
| Slecht oplosbaar in | |
| Onoplosbaar in | |
| Dipoolmoment | D |
| Viscositeit | Pa·S |
| Kristalstructuur | |
|
|
|
| ΔfG |
kJ/mol |
| ΔfG |
kJ/mol |
| ΔfG |
kJ/mol |
| ΔfH |
-28,45 kJ/mol |
| ΔfH |
kJ/mol |
| ΔfH |
kJ/mol |
| S |
J/mol·K |
| S |
J/mol·K |
| S |
J/mol·K |
| C |
J/mol·K |
| Evenwichtsconstanten | |
| Klassieke analyse | |
| Spectra | |
|
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaard omstandigheden gebruikt (298,15K of 25°C, 1 bar) |
|
Vinylchloride (Chlooretheen) is de grondstof voor polyvinylchloride, een veelvuldig toegepaste thermoplast die ontstaat na polymerisatie van het monomeer vinylchloride.
[bewerk] Productie
De productie van vinylchloride bestaat uit twee stappen. Eerst laat men etheen reageren met chloor tot dichloorethaan. Vervolgens wordt dit dichloorethaan gekraakt tot vinylchloride en zoutzuur. Ongeveer 30% van de wereldwijde chloorproductie wordt hiervoor gebruikt.
[bewerk] Milieu
Vinylchloride is carcinogeen en wordt o.a. gevormd door de gedeeltelijke afbraak van tetrachlooretheen en trichlooretheen in het milieu. Er is echter een bacterie ontdekt (Dehalococcoides ethenogenes) die deze verbindingen geheel onschadelijk maakt.
