Vrede van Campo Formio
Van Wikipedia
De Vrede van Campo Formio was een vredesverdrag dat ondertekend werd op 17 oktober 1797 in het plaatsje Campo Formio (in noord-oost-Italië; tegenwoordig Campoformido) door de vertegenwoordigers van Frankrijk (Napoleon Bonaparte) en van Oostenrijk (Graaf Ludwig von Cobenzl).
De bepalingen in het verdrag waren grotendeels reeds vastgelegd in de Vrede van Leoben van 18 april 1797. De Oostenrijkse Nederlanden (grotendeels het hedendaags België en Luxemburg) kwamen in Franse handen. De Republiek Venetië werd opgesplitst: Veneto, Istrië en Dalmatië kwamen bij Oostenrijk, en Korfoe en een aantal eilanden in de Adriatische Zee die bij Venetië hoorden, gingen naar Frankrijk.
Andere gebieden in Italië waarvan Oostenrijk afstand moest doen kwamen bij de Cisalpijnse Republiek; Oostenrijk erkende deze en de pas opgerichte Ligurische Republiek als onafhankelijke staten.
Het verdrag bevatte ook een aantal geheime artikels, waarin nog een aantal andere gebieden werden opgedeeld, de grenzen van Frankrijk werden vastgesteld, en vrije doorgang voor Franse schepen werd gewaarborgd op de Rijn, de Maas en de Moezel.
Dit verdrag maakte een einde aan de Eerste Coalitieoorlog tussen het Republikeinse Frankrijk en Oostenrijk (leider van de coalitie) die begonnen was in 1792, en aan de veldtocht van Napoleon in Italië. De coalitie viel uiteen en Napoleon kwam als overwinnaar naar voren.
