Walkie-talkie
Van Wikipedia
Een walkie-talkie is een apparaat waarmee men met elkaar kan praten.
Met een walkie-talkie kan je naar de ander luisteren, maar je kan ook, door middel van het indrukken van een knop, zelf iets zeggen. Op het moment dat de knop is ingedrukt kan je de ander niet horen. Dit principe wordt half-duplex genoemd.
Walkie-talkies die verkocht worden in speelgoedzaken maken meestal gebruik van de 27 MHz band omdat voor die band geen zendvergunning vereist is.[1] Het bereik van een walkie-talkie varieert van enkele tientallen meters tot soms wel meer dan een kilometer.
De walkie-talkie was oorspronkelijk ontwikkeld voor militaire doeleinden, tegenwoordig gebruikt men in het leger en bij professionele hulpdiensten portofoons omdat die in de praktijk betrouwbaarder zijn dan walkie-talkies.
Walkie-talkies worden nog wel vaak gebruikt door motorrijinstructeurs om hun leerlingen instructies te geven via een oortje.
[bewerk] Voetnoot
- ↑ Er gelden wel wettelijke grenzen aan het zendvermogen en de manier van moduleren. Zie daarvoor Regelgeving 27MC. Afspraak is dat Kanaal 9 een noodfrequentie is, enkel voor noodoproepen, kanaal 14 is het algemene oproepkanaal en kanaal 19 wordt veelal gebruikt door vrachtwagenchauffeurs.
