Waterloo & City Line
Van Wikipedia
| Lijnen van de Londense metro |
|
| Bakerloo | |
| Central | |
| Circle | |
| District | |
| East London | |
| Hammersmith & City | |
| Jubilee | |
| Metropolitan | |
| Northern | |
| Piccadilly | |
| Victoria | |
| Waterloo & City | |
| Docklands Light Railway | |
De Waterloo & City Line is met een lengte van 2,5 km de kortste lijn van de Londense metro. De lijn werd geopend op 11 juli 1898 en telt slechts twee stations, Waterloo en Bank (vroeger City geheten, vandaar de naam van de lijn). De lijn ligt, als enige Londense metrolijn, geheel ondergronds en kruist op zijn route de rivier de Theems. De Waterloo & City Line vervoert vooral forenzen van het spoorwegstation Waterloo naar het financiële hart van de stad, de City, en is 's avonds en op zondag gesloten. De totale reisduur tussen beide uiteinden bedraagt slechts vier minuten.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De lijn werd ontworpen door W.R. Galbraith en James Henry Greathead en was de tweede deep-level lijn van de Londense metro. De lijn werd oorspronkelijk geëxploiteerd door de London and South Western Railway en ging bij de nationalisering van het Britse spoornet in 1948 over op British Rail. De lijn functioneerde als een verlenging van de hoofdlijn naar Waterloo Station, die aanvankelijk tot in de City zou worden doorgetrokken. Dit plan werd echter geblokkeerd door een wet uit 1846, die bovengrondse spoorlijnen in het centrum van de stad verbood. De Waterloo & City Line was volledig geïntegreerd in het tariefsysteem van de nationale spoorwegen. Toen deze in 1994 geprivatiseerd werden, werd de lijn voor het symbolische bedrag van 1 pond overgedaan aan de London Underground.
Van april tot september 2006 werd de Waterloo & City stilgelegd in verband met een grote opknapbeurt. De tunnels, perrons, sporen en seinen werden aangepast om de capaciteit van de lijn met 25% te verhogen.
[bewerk] Bijnaam
De Waterloo & City staat in de volksmond bekend als The Drain (de afvoerpijp). Voor deze naam worden verschillende redenen aangevoerd. Volgens één theorie hangt de benaming samen met de geur van de drassige grond waarin de lijn is aangelegd. Anderen stellen dat de gelijkenis van de ronde tunnels met rioolbuizen de aanleiding is. Als derde reden wordt aangevoerd dat de lijn op metrokaarten wordt weergegeven als een afvoer vanuit de City. De meest waarschijnlijke verklaring lijkt echter in de afkorting van de naam de van lijn, W.C., te liggen.
[bewerk] Materieel
De op de lijn gebruikte treinen zijn bijna identiek aan het op de Central Line gebruikte materieel van het type Tube 1992. De treinstellen op de Waterloo & City hebben in de loop der jaren echter diverse aanpassingen ondergaan, waardoor het materieel niet uitwisselbaar is met dat van andere lijnen. Tot de renovatie van de Waterloo & City in 2006 droegen de trein nog de oorspronkelijke British Rail-kleuren.
Omdat de Waterloo & City Line geen verbinding heeft met enige andere metrolijn, is het vervoeren van treinen naar de lijn omslachtig. Voor 1990 moesten de treinstellen verticaal met een lift in de tunnel gebracht worden. Sinds de verbouwing van Waterloo Station is deze constructie vervangen door een kraan die de rijtuigen in een put laat zakken.
[bewerk] Trivia
Omdat de lijn op zondagen buiten gebruik is, wordt de Waterloo & City Line regelmatig gebruikt als filmlocatie. De metrolijn is onder andere te zien in de Amerikaanse film Sliding Doors uit 1998.
