Wereldkampioenschap voetbal 1974

Van Wikipedia

West-Duitsland fungeerde als gastheer van het wereldkampioenschap voetbal 1974, zoals besloten door de FIFA op 6 juli 1966 tijdens een congres in Londen. Aan het kwalificatietoernooi deden 99 landen mee, waarvan er 92 ook daadwerkelijk in actie kwamen. De loting voor de WK-eindronde werd verricht op zaterdag 5 januari 1974 in Frankfurt am Main (Duitsland).

In 1974 werd voor het eerst een tweede ronde gespeeld bestaande uit groepswedstrijden, en geen kwart- en halve finales zoals in de voorgaande edities. Het voordeel hiervan was dat er tussen eerste ronde en finales twee keer zoveel wedstrijden zouden moeten worden gespeeld. Een nadeel zou kunnen zijn dat ploegen afwachtend en risicomijdend zouden gaan spelen. Dat bleek bij dit toernooi niet het geval te zijn. De nieuwe opzet werd gehandhaafd bij het WK in 1978; in 1982 werd het aantal deelnemende landen uitgebreid naar 24 en werd een andere opzet noodzakelijk.

Deelnemende landen

'Zie het artikel WK voetbal 1974 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties'

[bewerk] Speelsteden

Dortmund (Westfalen-stadion)
Düsseldorf (Rhein-stadion)
Frankfurt (Wald-stadion)
Gelsenkirchen (Park-stadion)
Hamburg (Volkspark-stadion)
Hannover (Niedersachsen-stadion)
München (Olympia-stadion)
Stuttgart (Neckar-stadion)
West-Berlijn (Olympia-stadion)

[bewerk] Nederlandse selectie

DOEL:
 [ 8.]   Jan Jongbloed             25/11/40      FC Amsterdam
 [18.]   Piet Schrijvers           15/12/46      FC Twente
 [21.]   Eddy Treytel              28/05/46      Feyenoord
VERDEDIGING:
 [ 4.]   Cees van Iersel           06/12/45      FC Twente
 [ 5.]   Rinus Israel              19/03/43      Feyenoord
 [ 7.]   Theo de Jong              11/08/47      Feyenoord
 [12.]   Ruud Krol                 24/03/49      AFC Ajax
 [17.]   Wim Rijsbergen            18/01/52      Feyenoord
 [19.]   Pleun Strik               27/05/44      PSV 
 [20.]   Wim Suurbier              16/01/45      AFC Ajax
MIDDENVELD:
 [ 2.]   Arie Haan                 16/11/48      AFC Ajax
 [ 3.]   Wim van Hanegem           20/02/44      Feyenoord
 [ 6.]   Wim Jansen                28/10/46      Feyenoord
 [11.]   Willy van de Kerkhof      16/09/51      PSV
AANVAL:
 [ 1.]   Ruud Geels                28/07/48      FC Brugge
 [ 9.]   Piet Keizer               14/06/43      AFC Ajax
 [10.]   René van de Kerkhof       16/09/51      PSV
 [13.]   Johan Neeskens            15/09/51      AFC Ajax
 [14.]   Johan Cruijff             25/04/47      FC Barcelona
 [15.]   Rob Rensenbrink           03/07/47      Anderlecht
 [16.]   Johnny Rep                25/11/51      AFC Ajax
 [22.]   Harry Vos                 04/09/46      Feyenoord

Bondscoach (of officieel 'supervisor') Rinus Michels gaf alle spelers een rugnummer op basis van de alfabetische volgorde van de achternamen. Dat zou echter betekend hebben dat Johan Cruijff op basis van zijn achternaam rugnummer 1 had moeten krijgen; Cruijff wilde echter uit bijgeloof met rugnummer 14 spelen, het nummer dat altijd aan zijn naam verbonden is gebleven. Vervolgens kreeg Cruijff als enige speler in de selectie het rugnummer toegewezen dat hij zelf wenste te dragen, namelijk nummer 14. Als gevolg van deze verschuiving kreeg Ruud Geels rugnummer 1 toegewezen, Arie Haan nummer 2, etc.

[bewerk] Uitslagen

[bewerk] Groepfase - Eerste ronde

[bewerk] Groep A

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Oost-Duitsland	3	2	1	0	4	1	3	5
West-Duitsland	3	2	0	1	4	1	3	4
Chili	3	0	2	1	1	2	-1	2
Australië	3	0	1	2	0	5	-5	1

14 juni 1974

West-Duitsland	1-0	Chili
Oost-Duitsland	2-0	Australië

18 juni 1974

West-Duitsland	3-0	Australië
Chili	1-1	Oost-Duitsland

22 juni 1974

Australië	0-0	Chili
Oost-Duitsland	1-0	West-Duitsland

[bewerk] Groep B

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Joegoslavië	3	1	2	0	10	1	9	4
Brazilië	3	1	2	0	3	0	3	4
Schotland	3	1	2	0	3	1	2	4
Zaïre	3	0	0	3	0	14	-14	0

0-0

2-0

Zaïre

18 juni 1974

Brazilië	0-0	Schotland
Joegoslavië	9-0	Zaïre

22 juni 1974

Schotland	1-1	Joegoslavië
Brazilië	3-0	Zaïre

[bewerk] Groep C

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Nederland	3	2	1	0	6	1	5	5
Zweden	3	1	2	0	3	0	3	4
Bulgarije	3	0	2	1	2	5	-3	2
Uruguay	3	0	1	2	1	6	-5	1

15 juni 1974

Nederland	2-0	Uruguay
Bulgarije	0-0	Zweden

19 juni 1974

Nederland	0-0	Zweden
Bulgarije	1-1	Uruguay

23 juni 1974

Nederland	4-1	Bulgarije
Zweden	3-0	Uruguay

[bewerk] Groep D

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Polen	3	3	0	0	12	3	9	6
Argentinië	3	1	1	1	7	5	2	3
Italië	3	1	1	1	5	4	1	3
Haïti	3	0	0	3	2	14	-12	0

15 juni 1974

Italië	3-1	Haïti
Polen	3-2	Argentinië

19 juni 1974

Argentinië	1-1	Italië
Polen	7-0	Haïti

23 juni 1974

Argentinië	4-1	Haïti
Polen	2-1	Italië

[bewerk] Groepfase - Tweede ronde

[bewerk] Groep 1

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
Nederland	3	3	0	0	8	0	8	6
Brazilië	3	2	0	1	3	3	0	4
Oost-Duitsland	3	0	1	2	1	4	-3	1
Argentinië	3	0	1	2	2	7	-5	1

26 juni 1974

Brazilië	1-0	Oost-Duitsland
Nederland	4-0	Argentinië

30 juni 1974

Nederland	2-0	Oost-Duitsland
Brazilië	2-1	Argentinië

3 juli 1974

Nederland	2-0	Brazilië
Argentinië	1-1	Oost-Duitsland

[bewerk] Groep 2

Land	Wed	Win	Ver	DV	DT	+/-	Pnt
West-Duitsland	3	3	0	7	2	5	6
Polen	3	2	1	3	2	1	4
Zweden	3	1	2	4	6	-2	2
Joegoslavië	3	0	3	2	6	-4	0

26 juni 1974

Polen	1-0	Zweden
West-Duitsland	2-0	Joegoslavië

30 juni 1974

Polen	2-1	Joegoslavië
West-Duitsland	4-2	Zweden

3 juli 1974

Zweden	2-1	Joegoslavië
West-Duitsland	1-0	Polen

[bewerk] Knockoutfase

[bewerk] Troostfinale

6 juli 1974

Brazilië

0-1

Polen

[bewerk] Finale

7 juli 1974

Nederland

1-2

West-Duitsland

Kampioen:

WEST-DUITSLAND (2^de titel)

De Britse scheidsrechter Jack Taylor wilde al fluiten voor de aftrap van de finale toen hij zag dat de cornervlaggen nog niet waren geplaatst. Toen dat eenmaal was gebeurd, trapte Nederland af. Zonder de bal te hebben aangeraakt liep West-Duitsland al na een minuut spelen tegen een achterstand aan. Vlak buiten het zestienmetergebied werd Johan Cruijff neergelegd door Uli Hoeness; de Nederlandse aanvoerder viel in het strafschopgebied, en de scheidsrechter wees een strafschop toe. Die werd genomen door Johan Neeskens. Deze wilde de bal aanvankelijk rechts van keeper Sepp Maier schieten, maar toen Maier gewaarschuwd werd door aanvoerder Franz Beckenbauer, knalde Neeskens de bal hard door het midden. Het krijt van de penaltystip stoof op; de stand was 0-1.

Nederland drong vervolgens niet meer aan, speelde tergend traag in de verwachting dat de Duitsers wel zouden komen. Maar ook Duitsland speelde aanvankelijk afwachtend, enigszins verstoord door de treiterige spelwijze van Nederland. Na ongeveer twintig minuten had Duitsland zich hervonden - de Mannschaft was wel vaker in belangrijke wedstrijden met een achterstand geconfronteerd, en kon daar goed mee omgaan. Bij een Duitse aanval drong aanvaller Bernd Hölzenbein het strafschopgebied binnen, waar hij met een fraaie duik over het uitgestrekte been van Wim Jansen viel. Taylor wees opnieuw naar de penaltystip. Jansen beweerde de Duitser niet geraakt te hebben; Hölzenbein zei het tegenovergestelde. Verdediger Paul Breitner schoot de strafschop verrassend vlug langs Jan Jongbloed, die op het verkeerde been stond. Na 25 minuten was de stand zo 1-1.

De West-Duitsers zetten door, verhoogden het tempo en creëerden diverse kansen. In de 43e minuut belandde de bal bij Gerd Müller, Bomber der Nation, die de bal met de rug naar het doel aannam. Hij draaide zich vlot om en schoot de bal in de verre hoek. 2-1 voor West-Duitsland.

Nadat Taylor had gefloten voor de rust, kreeg Johan Cruijff op weg naar de kleedkamer een gele kaart wegens zijn aanhoudende geklaag tegen de scheidsrechter.

In de tweede helft nam Nederland het initiatief. Het vloeiende combinatiespel en de overmacht waarmee Oranje eerder in het toernooi indruk had gemaakt, ontbraken echter. En geen van de circa vijf kansen werd verzilverd. Spelverdeler Cruijff speelde zijn slechtste wedstrijd. Ook West-Duitsland kreeg nog kansen. Een doelpunt van Müller werd ten onrechte afgekeurd wegens buitenspel. Hölzenbein viel in de slotfase in het strafschopgebied weer over een been van Jansen, en dit keer was een strafschop wel op zijn plaats geweest, maar werd niet gegeven. De wedstrijd eindigt dus 2-1, West-Duitsland is wereldkampioen.

[bewerk] Topscorers

1. Gzegorz Lato (Polen)                 7 doelpunten
2. Johan Neeskens (Nederland)          5 doelpunten
   Andrzej Szarmach (Polen)
4. Gerd Müller (West-Duitsland)        4 doelpunten
   Johnny Rep (Nederland)
   Ralf Edström (Zweden)
7. René Houseman (Argentinië)          3 doelpunten
   Rivelino (Brazilië)
   Paul Breitner (West-Duitsland)
   Johan Cruijff (Nederland)
   Dusan Bajević (Joegoslavië)
   Kazimierz Deyna (Polen)

[bewerk] Statistieken

Aantal wedstrijden	38
Totaal aantal doelpunten	97
Eigen doelpunten	3
Aantal rode kaarten	5
Aantal gele kaarten	86
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd	2,55
Toeschouwerstotaal	1.774.022
Toeschouwersgemiddelde	46.685

[bewerk] Bronnen en referenties

Bronnen en referenties:

Planet World Cup

{{{afb_links}}}	Zie ook:	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
Portaal Sport · Categorie:Sport · Sport van A tot Z · In het nieuws - Sport · Sport · WK voetbal			{{{afb_groot}}}

Wereldkampioenschap voetbal
Uruguay 1930 \| Italië 1934 \| Frankrijk 1938 \| Brazilië 1950 \| Zwitserland 1954 \| Zweden 1958 \| Chili 1962 \| Engeland 1966 \| Mexico 1970 \| West Duitsland 1974 \| Argentinië 1978 \| Spanje 1982 \| Mexico 1986 \| Italië 1990 \| VS 1994 \| Frankrijk 1998 \| Zuid-Korea/Japan 2002 \| Duitsland 2006 \| Zuid-Afrika 2010

Categorieën: Wereldkampioenschap voetbal | Sport in 1974 | Voetbal in Duitsland