Palestinarar

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Palestinske ungar i Jenin, juli 2002.

Palestinarar er i moderne språkbruk oftast bruka som nemning på hovudsakleg muslimske og i mindre grad kristne, arabiskspråklege grupper med bakgrunn frå det sørvestlege Levanten — hovudsakleg Israel, Vestbredda, vestlege delar av Jordan, Gazastripa og tilgrensande område i Egypt. Inntil tida etter Andre verdskrigen inkluderte omgrepet òg jødar — både sefardiske og mizrahiske jødar, med dokumentert lokal busetnadshistorie i over eit halvt tusen år, og askenasiske jødar, som hovudsakleg kom flyttande til området frå 1800-talet av. Desse gruppene inngår òg i PLO sin definisjon av palestinarar, med atterhald om at dei lyt ha budd i området "før den sionistiske koloniseringa tok til" (jamfør PLO-charteret) eller vera direkte etterkommarar på farssida etter folk som budde i området "før den sionistiske koloniseringa". I PLO sitt program for ein demokratisk og sekulær stat vert dette vegskiljet sett ved Balfour-deklarasjonen i 1917. I varierande grad har omgrepet òg vore bruka om samaritanarar, druzarar og mange andre etniske og/eller religiøst definerte grupper.

PLO-charteret frå juli 1968 definerar palestinarane slik:

Artikkel 5. Palestinarane er arabiske borgarar som normalt oppheldt seg i Palestina fram til 1947. Dette inkluderar både dei som vart tvinga til å reisa og dei som vart verande i Palestina. Kvar og ein som er fødd med palestinsk far etter denne datoen, er å rekna som palestinar.

Artikkel 6. Jødar som normalt oppheldt seg i Palestina fram til den sionistiske invasjonen tok til er å rekna som palestinarar.

[endre] Opphav

Genetisk forsking dei siste åra har i stor grad stadfest at fleirtalet av dei muslimske og kristne palestinarane har jødar som sine nærmaste slektningar.