Saturnmånen Ymir
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
| Oppdaging | |
|---|---|
| Oppdagarar | Brett J. Gladman og John J. Kavelaars |
| Oppdaga dato | 7. august 2000 |
| Baneparametrar | |
| Store halvakse | 23 130 000 km |
| Eksentrisitet | 0,3339° |
| Omløpsperiode | 3å 219d 14t 0m 0,0s |
| Banehelling | 173° |
| Er ein satellitt til | Saturn |
| Fysiske eigenskapar | |
| Middeldiameter | 16,0 km |
| Masse | 4,900·1015 kg |
| Middeltettleik | 2300 kg/m³ |
| Overflategravitasjon | ukjend |
| Unnsleppingsfart | ukjend |
| Rotasjonsperiode | ? |
| Aksehelling | ?° |
| Albedo | 0,06 |
| Overflatetemp. | ukjend |
| Atmosfære | ingen |
Ymir er ein av månane til planeten Saturn. Han blei oppdaga i august 2000 med teleskopet ESO/MPI frå det sørlege europeiske observatoriet i Chile og fekk den midlertidige nemninga S/2000 S 1. Månen er òg kjent under nemninga Saturn XIX. Seinare har Den internasjonale astronomiske unionen vedteke å kalla han opp etter jotnen Ymir frå den norrøne gudelæra. Dette braut med tradisjonen John Herschel hadde starta i 1847 med å kalla opp saturnmånar etter titanane, men følger likevel temaet med kjemper frå ein gammal mytologi.
Samanlikna med andre saturnmånar har Ymir har ein forholdsvis høg massetettleik, og ein trur han er sett saman av ei blanding av vassis og steinmateriale. Månen har ei temmeleg mørk overflate som bare kastar tilbake 6% av lyset som treff han.
