Sigmund Freud
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
| Paleta psicologia | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||
| Articles magèrs | |||||||||
| Motivacion | |||||||||
| Psicologia | |||||||||
| Psicanalisi | |||||||||
| Psicoterapia | |||||||||
| Metapsicologia | |||||||||
| L'article del mes | |||||||||
| Categorias ligadas | |||||||||
| Fobia | |||||||||
| Autisme | |||||||||
| Psiquiatria | |||||||||
| Psicologia | |||||||||
| Psicometria | |||||||||
| Psicanalisi | |||||||||
| Tèxt de psicologia | |||||||||
| Trebolicis de l'enfància | |||||||||
| Espitals psiquiatric | |||||||||
| Libre de psicanalisi | |||||||||
| Los grands autors | |||||||||
| Sigmund Freud | |||||||||
| Joseph Breuer | |||||||||
| Sándor Ferenczi | |||||||||
| Anna Freud | |||||||||
| Carl Gustav Jung | |||||||||
| Karl Abraham | |||||||||
| Mélanie Klein | |||||||||
| Donald Winnicott | |||||||||
| Jacques Lacan | |||||||||
| Françoise Dolto | |||||||||
| Ivan Pavlov | |||||||||
| Kurt Lewin | |||||||||
| Stanley Milgram | |||||||||
| Classificacions | |||||||||
| DSM | |||||||||
| CIM | |||||||||
| CFTMEA | |||||||||
| Projècte Psicologia | |||||||||
 |
|||||||||
Sigmund Freud (6 de mai de 1856 - 23 de seteme de 1939) siguec un mètge neuròleg austrian (neishut a Freiberg, actuau Příbor de Txèquia), que comencèc a interessar-se ena hipnosi e en com podie utilizar-se entà ajudar as malauts mentaus. Mès tard abandonèc era hipnosi en favor dera «associacion liura» e era analisi des sòns entà desvolopar eth que actuaument se coneish coma «eth suenh deth parlar». Aguesti elements devengueren eth punt de partida dera psicoanalisi. Freud s'interessèc especiaument en qu'alavetz se nomentaue histeria (qu'actuaument se poderie nomentar parrabastatge de conversion segontes eth DSM-IV) e ena neurosi (actuaument reclassificada en disparières denominacions, segontes era nosologia psicoanalítica: afeccions psicosomatiques, neurosi e psicosi).
Es teories de Freud e eth tractament que daue as sòns pacients causèren un gran daltabaix ena Viena deth sègle XIX e eth debat aué en dia encara continue. Es sues idèes soent son discutides e criticades coma trabalhs de literatura e de cultura generau, ath delà deth continu debat sus s'ei sciéncia e tractaments medicaus. Coma exemple, en ua critique der an 2003, es seguidors de Sigmund Freud lo considerèren «...un gran scientific dera medecina que descurbí importantes vertats sus era psicologia umana...», mentre que de autes (especiaument de camps dera competéncia coma era psiquiatria) lo ven com «...un filosòf visionari que va replantejar era natura umana e mos ajudèc a hèr dehòra tabós, mès es sues teories, divulgades coma sciéncia, empuntèren en un examen minuciós».
[Modificar] Era sua vida
Sigismund Schlomo Freud neishec a Freiberg, Moràvia (ara coneishuda coma Pribor ara Republica Chèca). Quan encara ère un mainatge era sua familha se trasladèc a Viena per causa des disturbis antisemites. Eth 1877 abreugèc eth sòn nom de Sigismund Schlomo Freud a Sigmund Freud. Es prumèrs ans de Freud son pòc coneishudi donques que destruïc es sòns escrits personaus en dues ocasions, eth prumèr viatge ath 1885 e de nau ath 1907. Ath delà, es sòns escrits posteriors sigueren protegidi acuradament as Archius de Sigmund Freud, as que sonque auie accès Ernest Jones (eth sòn biògraf oficiau) e uns pògui membres deth cercle pròplèu ara psicoanàlisi. Eth trabalh de Jeffrey Moussaieff Masson portèc un shinhau de lum sus era naturalesa deth materiau ocult.
Eth 1938, dempús der annexió de Austria partic Londres (Règne Unit) a on se refugièc deth Tresau Reich. Aguest exili e es repercusions e era politica de Hitler, afectèren plan a Freud d'origina jusieu en sòn estat d'ànim e enes sues darrères òbres. Morí a Londres çò 1939.
Anna Freud, hilha de Freud, tanben siguec ua destacada psicoanalista, particularament en camp des mainatges e eth desvolopament psicologic. Sigmund Freud ei eth pair-sénher deth pintor Lucian Freud e der actor e escrivan Clement Freud, e besavi dera jornalista Emma Freud, era dessenhaira de mòda Polida Freud e deth relacions publiques Matthew Freud.
[Modificar] Es innovacions de Freud
Freud a innovat en dus camps. Simultanèament, desvolopèc ua teoria dera ment e era conducta umana, e ua tecnica terapeutica entà ajudar a persones malautes mentaus. Fòrça gent afirme estar influenciada per un mès non per er aute camp.
Probablament era contribucion mès significativa que Freud a hèt ara pensada modèrna s'eth sòn concèpte der inconscient. Pendent eth sègle XIX era pensada predominant a Cogant siguec eth positivisme, qu'afirmaue qu'es persones podien acumular coneishements reaus sus se madeishi e deth mon que les entornege, e exercir contraròtle sus andús per medi dera rason. Freud, mès, suggerí qu'aguestes afirmacions èren fausses, donques que non èm totaument conscientes de totes es nòstes pensades, e soent actuam per rasons que non an arren a veir damb eth que pensam. Eth concèpte d'inconscient siguec revolucionari e prepausaue qu'era ment se dividie en coches o nivèus e i auie pensades que circulauen «jos era superfícia». Es sòns, nomentadi «eth camin ar inconscient», proporcionauen eth mielhor exemple dera nòsta vida inconscienta, e ath libre "Era interpretacion des sòns" Freud expliquèc er argument dera existéncia der inconscient e, tanben, desvolopèc un metòde entà arténher er accès ada eth.
Eth preconscient siguec descrit coma era cocha enter eth conscient e er inconscient, ara quau podem auer accès damb un shinhau d'esfòrç. Eth tèrme subconscient ei utilizat popularament, encara qu'actuaument ja non forme part dera terminologia psicoanalítica. Tanben, les encare nombrosi seguidors deth punt d'enguarda purament positivista e racionalista, includidi fòrça que refusauen auti elements deth trabalh de Freud, accèpten era afirmacion que partís de que era ment ei inconscienta, e qu'es persones soent actuen per rasons des que non son conscientes.
Era repression a grana importància en coneishement der inconscient. Cossent damb Freud, es persones soent experimenten pensades sentiments que son tan dolorosi que non pòden sostié'c. Aguestes pensades e sentiments - e es rebrembes associadi ada eri - non pòden, dusaus sostiege Freud, èster expulsadi dera ment, mès pòden èster expulsadi deth conscient. Alavetz arriben a formar part der inconscient.
Encara que mès tard Freud sagèc trapar patrons de repression enter es sòns pacients que devenguessen un modèu generau pera ment, observèc qu'es sòns disparièrs pacients reprimien hèts disparièrs. Ath delà, Freud observèc qu'eth procès dera repression ei, en se madeish, un acte non conscient (ei a díder, non arribaue a trauèrs dera intencion des pensades o sentiments conscienti). Freud supausèc qu'es repressions des persones estauen determinades en part peth sòn inconscient. En autes paraules, er inconscient ère ath madeish viatge cause e efècte dera repression.
Freud cerquèc ua explicacion de com operaue er inconscient en tot prepausar qu'auie ua particulara estructura. Prepausèc qu'er inconscient estaue dividit en tres parts: eth Jo, er Alló e eth Superjo.
Er Aquerò represente es procèssi primigènis dera pensada, ei era fòrça originària o instintiva era quau està destinada ara subervivença. Pretèn arténher aquerò que volem ara e aciu, e està moiguda peth principi deth plaser (eth quau ei de naturalesa libidinosa e agressiva). A l´Aquerò non existís era norma (ben e mau). Eth Superjo ei era part deth nòste psiquisme que contrareste ar Aquerò damb pensades moraus e etics, e sorgís dera interiorisacion dera norma (ben - mau). Eth Jo ei eth principi de realiat, e demore enter andús alternant es nòsti besonhs primitius e las nòstes credences etiques e moraus.
Segontes era concepcion freudiana dera estructura dera personalitat, era aquerò ei er element mès primitiu d'aguesta. Quan ua persona n, sonque està dotat d'aquerò, qu'ei totaument inconscienta,irracional e eth depaus a on se trapen es nòstes pulsions. Aguestes darrères les poderíem definir coma energies o motivacions qu'an eth sòn orígen en un besonh biologic e era sua finalitat ei suprimir aguesta tension creada damb era satisfaccion que cerquen entà poder tornar ar equilibri iniciau. Freud cre qu'aguestes pulsions son es que motiven eth comportament uman, e en ua prumèra teoria pulsional les dividís en dues :
1. Pulsions d'autoconservació : son es encargades de preservar era vida individuau. Serien aqueres pulsions que mos impulsen a cercar minjar, aigua, eca.
2. Pulsions sexuaus : son aqueres que presèrven era vida dera espècia, e tanben es que procuren plaser ; era energia d'aguestes darrères la nomente libido
Mès tard Freud hè ua modificacion d'aguesta teoria, en tot híger era sua credença de que totòm a era idèa inconscienta de morir pr'amor que de aguesta manèra eth còs ja non a de suportar cap tension. Unifique eth sòn prumèr classament en sonque ua, era Eros, e hig un nau tipe de pulsió: Thanatos. Era prumèra procure era vida, eth besonh d'estimar, mentre qu'era dusau se dirigís cap ara mòrt, era destructivitat.
Eth hèt qu'er aquerò sigue irracional hè que volgue satisfèr immediatament es sòns besonhs e preservar eth principi de plaser, ei a díder, procurar eth plaser e evitar eth desplaer, en tot redusir es tensions creades. Ua auta caracteristica dera aquerò ei que se trape ara aurèra dera morau, e per açò non sap diferenciar es pulsions acceptables des que non ac son.
Un dusau element ath quau Freud hè referéncia ei çò jo. Aguest darrèr sorgís dera modificacion parciau dera aquerò jos es influéncies e estimulacions que recep deth mon exterior. A mesura qu'era persona creish, çò jo se va en tot enriquir damb es experiéncies e aprendissatges que va en tot acumular, e que li permeten adaptar-se en aguest mon. Eth jo ei er encargat de controtlar es pulsions que provien dera aquerò, a trauèrs deth principi de realitat; aguest estipula qu'era recèrca deth plaser estarà determinada pes condicions extèrnes, posposant-lo s'ei de besonh.
Eth jo tostemp sage satisfèr es demanes dera aquerò, mès se trape pressionat pes restriccions que la impause eth superjo ( mès tà dauant s'explique damb detalh). Er àllò envie ua pulsió cap ath jo, mès aguesta a de passar peth filtre deth superjo. S'aguest la considère acceptable, la deisharà passar, mès se non, actuarà de barrièra e non la deisharà passar. Arribe un moment en qu'eth jo se trape tan pressionat, autant per aquerò com peth superjo, que s'a de deféner en bèra sorta. Açò ac hè a trauèrs des nomentadi mecanismes de defensa, que non son mès que mejans qu'utiliza eth jo entà dar gessuda as pulsions inacceptable, e evitar atau era angoisha. Eth que hè ei bloquejar inconscientment aguestes pulsions o es distorsiona entà per'mor que siguen mens amenaçants. Quauqui exemples d'aguesti mecanismes de defensa son :
- Sublimacion : consistís en canalizar es desirs (pulsions hètes conscienti) que se considèren inacceptables cap a activitats que se considèren sublims, ei a díder, que receben un gran reconeishement. Per exemple, ua persona en tot èster desirs d'aucir ath sòn german, e ac canalize en escríuer ua novella a on eth protagonista aucís ath sòn german.
- Racionalizacion : consistís en sajar trapar ua explicacion racionau e argumentada as nòsti desirs o actes
- Negacion : consistís en negar experiéncies que son desagradables o massa doloroses entà poder concórrer damb eres.
Per darrèr i a eth superjo, ath quau auíem hèt referéncia abantes. Aguest element integrant dera personalitat lo poderíem equiparar damb eth papèr que desvolòpe era societat sus es persones. Ei er encargat de reprimir e controtlar es pulsions, e poderíem díder qu'ei eth frut dera pression sociau impausada sus es persones. Se forme a trauèrs dera educacion dera persona qu'includís era adquisisó de modèus de conducta, costums, contraròtle individuau, eca. Eth sòn papèr fondamentau ei decidir eth que ei acceptable deth que non ac ei entà per'mor que er individu se pogue adaptar ena societat que viu. Eth superjo lo poderíem dividir en dues parts :
- Consciéncia morau : corresponerie ara part qu'internaliza es costums, es càstics, es restriccions moraus, eca.
- Ideau deth jo : corresponerie a un modèu de persona, ei a díder, ara recèrca dera perfeccion. Quan ua persona sage seguir aguest ideau està satisfèta damb era madeisha, mès per contra, e hè quauquarren incompatible damb eth'e en tot èster colpabla.
Freud credie qu'era gent viu en societat pr'amor que les interèsse, mès açò provòque qu'es persones agen de restringir es sues pulsions, donques que senon era convivéncia serie impossibla. Per açò ditz en sòn libre Eth malestar ena cultura que "eth sentiment de culpabilitat ei eth prètz dera cultura e eth de èster civilizadi".
Un Jo saludable proporcione era abiletat entà adaptar-se ara realitat e interactuar damb eth mon exterior d'ua manèra que sigue comòde entad Aquerò e eth Superjo. En generau, era afirmacion de que era ment non ei ua causa monolítica e homogènia seguís en tot auer ua enòrma influéncia sus era gent dehòra deth camp dera psicologia. Maugrat tot, fòrça an questionat o refusat aguesta teoria qu'afirme qu'era ment està dividida en aguesti tres components. Freud estaue especiaument interessat ena dinamica relacion enter aguestes tres parts dera ment. Argumentèc qu'aguesta relacion està influenciada per factors o energies innats, que nomentèc pulsions. Mès tanben expliquèc com cambiaue segontes eth contèxt en tot depéner des cambis enes relacions sociaus. Quauqui uns an criticat a Freud entà dar fòrça mès importància a un o a un aute d'aguesti factors, e fòrça des seguidors de Freud s'an concentrat sonque en un o en un aute d'eri.
Ara descripcion que Freud hec dera sexualitat includie toti es instints reproductori, mès era sexualitat non se limitaue ad açò (rebrembam que segontes eth la auem des de que neishem) sino qu'aguesta represente era búsqueda deth plaser (eth quau pòt èster de plan tipe, per exemple està eth plaser orau que s'eth prumèr que s'experimente, e consistís en qu'eth mainatge o mainada trape plaser a hicar-se causes ara boca).
Era pulsió de vida e mòrt represente un instint que mos indusís a tornar ar estat de cauma deth que proviem (ara non existéncia) e està basat enes sòns estudis de protozous (liegetz eth tèxte "Mès enlà deth principi de plaser"). Fòrça an questionat es bases scientifiques d'aguesta afirmacion.
Freud tanben credie qu'era sexualitat o libido madurava enes individus per medi deth cambi deth sòn objectiu. Argumentaue qu'es umans nèishen «polimòrficament perversos», en sens de que ua grana varietat d'objèctes pòden èster ua hònt de plaser. Dempús didec que mentre es persones van en tot desvolopar-se van en tot fixar-se sus disparièrs objèctes (o objectius) especifics: prumèr orau (exemplificats peth plaser des mainatjons ena lactància), dempús anal (exemplificat peth plaser des mainatges ath controtlar es sues defecacions) e per darrèr genital.
Freud didec qu'alavetz es mainatges passen a ua fasa a on se fixen en progenitor deth sèxe opausat ath sòn. Freud cerquèc como encabir aguest patron de desvolopament ena dinamica dera ment. Cada fasa ei ua progression cap ara maturitat sexuau, caracterizada per un fòrt Jo e era abiletat entà retardar eth besonh de gratificacions (liegetz: "Tres assagi entà ua teoria sexuau".)
Eth modèu psicosexual que desvolopèc Freud a estat criticat des de disparièrs fronts. Quauqui uns an atacat era afirmacion de Freud sus era existéncia d'ua sexualitat infantila (e, implícitament, era expansion que hec Freud ena nocion de sexualitat). Autes an acceptat era nocion de sexualitat de Freud, mès an argumentat qu'aguest patron de desvolopament non ei universau, ne de besonh en desvolopament dera salut mentau. Per contra, hèn enfasi en seguir tà dauant enes patrons des hònts deth desvolopament sociau e ambientau. Mès encara, publiciten que sigue menyspreada o ignorada era dinamica sociau de Freud (coma classa de relacion).
Freud demoraue provar qu'eth sòn modèu, basat en observacions dera classa mieja austriana, siguesse universalment valid. Utilizèc era mitologia grèga e era etnografia contemporanèa coma modèus comparatius. Entà indicar enquia quin punt desiram er incest, e com ei reprimit aguest desir se fixèc enes tragèdies grègues Èdip (Rei de Sófocles) e Electra.
Eth complèxe d'Èdip siguec descrit coma ua fasa deth desvolopament psicosexual e dera maturitat. Tanben se fixèc enes estudis antropològics de totetisme e argumentèc qu'eth totetisme rebatie ua costum ritualitzada d'un complèxe d'Èdip tribal (liege: "Tòtem e Tabó"). Encara que fòrça estudiants d'aué dia estan interessadi en reanalitzar eth materiau culturau de Freud, era grana majoria a refusat es sues interpretacions.
Freud demoraue qu'era sua investigacion proporcionèsse ua solida base scientifica entath sòn metòde terapeutic. Er objectiu dera terapia freudiana, o psicoanàlisi, ère portar ath conscient es pensada e sentiments reprimidi e atau perméter ath pacient desvolopar un Jo mès fòrt. Basicament, se tracte de portar es pensades e sentiments der inconscient ath conscient en tot indusir ath pacient a parlar mejançant era "associacion liura" e a parlar des sòns sòns. Un aute element important d era psicoanàlisi ei era relativa manca d'implicacion per part deth psicoanalista, entà per'mor que eth pacient projècte es sues pensades e sentiments sus er analista. A trauèrs d'aguest procès, nomentat transferéncia, eth pacient pòt rebastir e resòlver conflictes reprimidi (causants dera sua malautia), especiaument conflictes dera enfància damb es sòns pairs.
Ei mens coneishut er interès de Freud pera neurologia. Anteriorament siguec investigador dera paràlisi cerebral. Publiquèc nombrosi articles medicaus en aguest camp. Tanben mostrèc qu'era malautia existie fòrça abantes de que auti investigadors deth sòn temps auessen notícia dera madeisha e l'estudièssen. Tanben suggeric qu'ère erroni qu'aguesta malautia que descriuec William Little, cirurgian ortopèdic britanic, auesse coma causa ua manca d'oxigèn pendent eth neishement. Per contra, didec qu'es complicacions ath part son sonque un simptòma deth problèma. Non siguec enquiara decada de 1980 quan es sues especulacions sigueren confirmades per investigadors mès modèrns.
Des deth punt d'enguarda dera medecina oficiau (e, per autant, majoritari) se diderie qu'era teoria e era practica freudiana an estat remplaçades pes descubèrtes empírics ath long des ans. Quauques persones seguissen en tot apréner, e en tot practicar, era psicoanàlisi freudià tradicionau, mès era majoria des psiquiatres refusen aué era majoria deth trabalh de Freud per non estar pausat en evidéncies scientifiques e ei utilizat, mès d'ora, coma inspiracion o coma estudi istoric. Maugrat que Freud desvolopèc eth sòn metòde entath tractament dera neurosi, aué en dia quauques persones cerquen ena psicoanàlisi non un suenh entà ua malautia, senon ua part deth sòn procès d'autoconeixement.
En ambit dera psicoanàlisi modèrna, Freud ei considerat eth pair d'aguesta sciéncia. Es sues teories son constantament actualizades. Encara qu'era psicoanàlisi se seguís en tot refusar, atau com passèc en vida de Freud.
