Łęczyca
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°03' N 019°12' E
Łęczyca | |||
|
|||
Województwo | łódzkie | ||
Powiat | łęczycki | ||
Gmina - rodzaj |
Łęczyca miejska |
||
Założono | VI wiek | ||
Prawa miejskie | przed 1267 | ||
Burmistrz | Andrzej Olszewski | ||
Powierzchnia | 8,95 km² | ||
Położenie | 52° 03' N 19° 12' E |
||
Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
15 593 1742,2 os./km² |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
24 | ||
Kod pocztowy | 99-100 | ||
Tablice rejestracyjne | ELE | ||
Położenie na mapie Polski
|
|||
TERC10 (TERYT) |
1101204011 | ||
Miasta partnerskie | Rillieux-la-Pape Francja, Penzlin Niemcy, Saratowo Rosja | ||
Urząd miejski3
ul. Konopnickiej 1499-100 Łęczyca tel. 24 388-88-88; faks 24 388-88-01 |
|||
Strona internetowa miasta |
Łęczyca – miasto i gmina w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, 40 km na północ od Łodzi, 130 km na zachód od Warszawy, przy łączącej północ z południem drodze krajowej nr 1. Miasto rozciąga się na pograniczu Niziny Mazowieckiej i Niziny Wielkopolskiej nad Bzurą (lewym dopływem Wisły), a dokładnie przy ujściu doliny Bzury do pradoliny warszawsko-berlińskiej. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa płockiego.
Według danych z 30 czerwca 20042, miasto miało 15 593 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Struktura powierzchni
Według danych z roku 20026, Łęczyca ma obszar 8,95 km², w tym:
- użytki rolne: 58%
- użytki leśne: 0%
Miasto stanowi 1,16% powierzchni powiatu.
[edytuj] Demografia
Dane z 30 czerwca 20042:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 15 593 | 100 | 8208 | 52,6 | 7385 | 47,4 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
1742,2 | 917,1 | 825,1 |
Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 1285,11 zł.
[edytuj] Zabytki
- więzienie w dawnym klasztorze Dominikanów z przełomu XIII/ XIV w.,
- klasztor Norbertanek z XVII w. (obecnie Urszulanek sprowadzonych do miasta przez św. Urszulę Ledóchowską),
- klasztor Bernardynów z XVII w. z freskami o. Walentego Żebrowskiego
- zamek królewski Kazimierza Wielkiego
- ratusz z XVIII w. projektu Jakuba Kubickiego
- Mała Synagoga zbudowana w końcu XVIII wieku
- cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Kaliskiej z kwaterami wojskowymi z 1914, 1920 i 1939 r.
- cmentarz ewangelicko-augsburski z kwaterą wojskową z 1914 r.
- gmach Gimnazjum im. Jana Pawła II z okresu II RP – w 1939 r. obóz jeniecki dla żołnierzy polskich (Bitwa nad Bzurą).
[edytuj] Nieistniejące zabytki
- Duża Synagoga z 1787 roku.
[edytuj] Łęczyca współczesna
Miasto Łęczyca leży pośrodku obecnego, reaktywowanego po 23 latach, powiatu łęczyckiego, bliżej jego południowej granicy. Zajmuje powierzchnię 8,9 km² i należy do miast o najwyższym wskaźniku osób z wyższym wykształceniem w Polsce. Funkcjonują tutaj szkoły średnie (Liceum Ogólnokształcące, Zespoły Szkół Zawodowych nr 1 i 2, Gimnazjum, Szkoła Muzyczna) 2 szkoły podstawowe i Ośrodek Szkolno-Wychowawczy.
[edytuj] Historia
- VI-XII wiek istniał tu gród w niedalekim Tumie,
- VII wiek osada na prawym brzegu dawnego koryta Bzury, na lewym brzegu rzeki osada targowa z kościołem św. Krzyża,
- na przełomie X i XI wieku w Tumie powstało opactwo benedyktynów ufundowane przez Chrobrego z udziałem św. Wojciecha,
- XI i XII wiek najważniejszy gród prowincji,
- 1136 wymieniona pod nazwą łacińską Lancicia,
- 1138-1148 gród siedzibą księżnej Salomei, wdowy po Bolesławie Krzywoustym (Łęczyca była wtedy stolicą tzw. oprawy wdowiej)
- 1141-1161 budowa w Tumie, na miejscu rozebranego opactwa benedyktynów, kolegiaty NMP i św. Aleksego, stała się ona miejscem zjazdów książęcych i synodów kościelnych metropolii gnieźnieńskiej, pierwsze polskie Sejmy – obraz Jana Matejki "Łęczyca – pierwszy Sejm".
- (1264) podział Ziemi Łęczyckiej na księstwo łęczyckie i księstwo sieradzkie
- przed 1267 nadanie praw miejskich, lokacja miasta na północ od osady na lewym brzegu Bzury, stolica księstwa łęczyckiego,
- w XVI wieku rozwój miasta jako ośrodka rzemieślniczo-handlowego, stolica województwa łęczyckiego,
- od 1793 pod zaborem pruskim, likwidacja województwa łęczyckiego,
- od 1807 w Księstwie Warszawskim,
- od 1815 w Królestwie Polskim,
- w latach 1919-1975 miasto siedzibą powiatu w województwie łódzkim,
- w 1914 walki w ramach Bitwy Łódzkiej, udział Legionów Piłsudskiego,
- w 1939 walki z Niemcami Armii Poznań i Pomorze – Bitwa nad Bzurą,
- w latach 1939-1945 wielkie straty w ludziach, zagłada ludności żydowskiej,
- lata 1955-1992 – Łęczyckie Zagłębie Rud Żelaza
- lata 1975-1999 w województwie płockim,
- po 1999 w województwie łódzkim
[edytuj] Łęczyca jako garnizon wojskowy
[edytuj] Jednostki stacjonujące przed 1939
37 Pułk Piechoty Ziemi Łęczyckiej im. ks. Józefa Poniatowskiego
[edytuj] Jednostki stacjonujące po 1945 (rozwiązane)
[edytuj] Jednostki stacjonujące po 1945
- 37. Pułk Śmigłowców Transportowych
- 55. Polowe Warsztaty Lotnicze
- 1. Dywizjon Szwoleżerów
[edytuj] Sąsiednie gminy
Góra Świętej Małgorzaty, Łęczyca
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
- Powiat Łęczycki
- Wirtualna Łęczyca
- Zdjęcia z Łęczycy
Miasta na prawach powiatu: Łódź • Piotrków Trybunalski • Skierniewice
Powiaty: bełchatowski • brzeziński • kutnowski • łaski • łęczycki • łowicki • łódzki wschodni • opoczyński • pabianicki • pajęczański • piotrkowski • poddębicki • radomszczański • rawski • sieradzki • skierniewicki • tomaszowski • wieluński • wieruszowski • zduńskowolski • zgierski