Żywienie pozajelitowe
Z Wikipedii
Żywienie pozajelitowe, żywienie parenteralne - jedna z form leczenia żywieniowego, które polega na podawaniu energii (substancji odżywczych), wody, białka, elektrolitów, pierwiastków śladowych drogą dożylną:
- poprzez żyłę główną przy pomocy specjalnie założonego cewnika
Przy konieczności długotrwałego stosowania żywienia pozajelitowego preferowany jest dostęp przez żyłę główną, gdyż podawanie substancji odżywczych do żył obwodowych wiąże się z dużym ryzykiem wystąpienia zapalenia żył.