Wkłucie centralne
Z Wikipedii
Wkłucie centralne - cewnik wprowadzony przez naczynie krwionośne do dużej centralnej żyły. Najczęściej umieszczany jest w żyle podobojczykowej, czasem w żyle szyjnej wewnetrznej. W odróżnieniu od zwykłego wenflonu, który wymaga usunięcia po kilku dniach, wkłucie centralne może pozostawać w żyle kilka tygodni, a nawet miesięcy, co jest przydatne przy długotrwałej konieczności podawania płynów i leków dożylnych, zwykle na Oddziałach Intensywnej Terapii. Możliwe jest też pobieranie z wkłucia centralnego próbek krwi do badań.
Zakładanie wkłucia centralnego konieczne jest także u pacjentów żywionych pozajelitowo. Podawanie do małych żył (przez zwykły wenflon) preparatów stosowanych w żywieniu dożylnym powoduje zapalenie i bolesność żył, poza tym najczęściej żywienie tego rodzaju stosowane jest przez dłuższy czas (w niektórych przypadkach nawet do końca życia) - dzięki użyciu wkłucia centralnego unika się wielokrotnego kłucia i zmian cewnika.
Zobacz też
