Abédi Pelé
Z Wikipedii
Abédi Ayew Pelé (ur. 5 listopada 1962), ghański piłkarz, najwybitniejszy zawodnik w historii reprezentacji Ghany, wielokrotnie nagradzany indywidualnie (w 1991, 1992 i 1993 najlepszy piłkarz Afryki), zdobywca Pucharu Narodów Afryki z 1982 roku.
[edytuj] Kariera klubowa
- 1978-1983:
Real Tamale United - 1983-1984:
Al-Sadd - 1984-1985:
Dragons de l'Ouémé - 1985-1986: Real Tamale United
- 1986-1987:
Chamois Niortais - 1987: FC Mulhouse
- 1987-1989: Olympique Marsylia
- 1989-1991: Lille OSC
- 1991-1993: Olympique Marsylia
- 1993-1994: Olympique Lyon
- 1994-1996:
Torino Calcio - 1996-1998:
TSV 1860 Monachium - 1998-2000:
Al-Ain FC
Abédi Pelé zaczynał swoją karierę klubową w zespole Real Tamale United z Ghany w 1978 roku. W 1983 przeniósł się do zespołu Al Sadd z Kataru, z którym zdobył krajowy puchar w tym samym roku. W 1984 grał w klubie Dragons de l'Ouémé z Beninu, a w 1985 ponownie w Real Tamale United. W 1986 wyjechał do Europy. Na początku grał w zespołach niższych lig franucskich: Chamois Niortais (1986-1987) i Mulhouse (1987). W 1987 kupił go klub z Ligue 1 – Olympique Marsylia. W 1989 został sprzedany do Lille OSC, z którym w 1990 wywalczył mistrzostwo Francji. Kolejne tytuły mistrzowskie wygrał z zespołem Olympique Marsylia w 1992 i 1993 roku (ostatni tytuł został odebrany). W 1993 był najlepszym zawodnkiem finału Ligi Mistrzów, w którym Marsylia pokonała A.C. Milan i została pierwszym francuskim klubem, który zdobył to trofeum. Po zdobyciu pucharu Abédi Pelé odszedł z Marsylii do Olympique'u Lyon. Od 1994 był zawodnikiem Torino Calcio, zaś od 1996 TSV 1860 Monachium. Karierę zakończył dwuletnim pobytem w zespole Al Ain w Zjednoczonych Emiratach Arabskich w 2000 roku.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Ghany Abédi Pelé wystąpił 67 razy i zdobył 33 gole. Zadebiutował na początku lat 80. i był w składzie zwycięskiej drużyny z Pucharu Narodów Afryki w 1982 roku. W 1992 Abédi Pelé był najlepszym graczem turnieju o Puchar Narodów Afryki, jednak z powodu kartek nie zagrał w przegranym finale z Wybrzeżem Kości Słoniowej. Od 1992 do zakończenia reprezentacyjnej kariery w 1998 roku był kapitanem drużyny narodowej. Nigdy nie zagrał w Mistrzostwach Świata z powodu niezakwalifikowania się reprezentacji. W 2004 został wybrany do listy FIFA 100, 125 najlepszych żyjących graczy na świecie.
