Achalazja przełyku
Z Wikipedii
Achalazja | |
ICD-10: |
K22.0
|
K22.0.0 {{{X.0}}} |
|
K22.0.1 {{{X.1}}} | |
K22.0.2 {{{X.2}}} | |
K22.0.3 {{{X.3}}} | |
K22.0.4 {{{X.4}}} | |
K22.0.5 {{{X.5}}} | |
K22.0.6 {{{X.6}}} | |
K22.0.7 {{{X.7}}} | |
K22.0.8 {{{X.8}}} | |
K22.0.9 {{{X.9}}} |
Achalazja przełyku (łac. cardiospasmus - kurcz wpustu), choroba, u której podłoża leży podwyższone spoczynkowe ciśnienie i upośledzony rozkurcz dolnego zwieracza przełyku.
Spis treści |
[edytuj] Epidemiologia
Achalazja występuje głównie w wieku 30 - 60 lat.
Zapadalność - około 1/100000/rok.
Achalazja stanowi ponad 70 % wszystkich pierwotnych zaburzeń motoryki przełyku.
[edytuj] Etiopatogeneza
Achalazja spowodowana jest brakiem komórek splotu Auerbacha w dolnej części przełyku, skutkiem czego dolny zwieracz nie ulega rozkurczeniu podczas przechodzenia pokarmu. Powoduje to utrudnienie połykania pokarmów początkowo stałych, a następnie także płynnych. Nad przewężeniem przełyk poszerza się na skutek gromadzenia się treści pokarmowej, która często ulega zwracaniu. Stan chorego jest dobry, odżywienie paradoksalnie prawidłowe, co umożliwia różnicowanie z rakiem przełyku, który w momencie dużego zaawansowania dającego objawy dysfagii, objawia się już również chudnięciem i wyniszczeniem pacjenta.
W patogenezie achalazji bierze się także pod uwagę udział czynników autoimmunologicznych, infekcyjnych (głównie wirusy neurotropowe), środowiskowych oraz genetycznych. Pewną rolę może też odgrywać zmniejszenie wydzielania VIP, który uczestniczy w relaksacji mięśni gładkich.
[edytuj] Objawy
- dysfagia
- zarzucanie treści pokarmowej do jamy ustnej
- ból w klatce piersiowej
- zgaga
- kaszel
- krztuszenie się
- prawidłowe odżywienie
- poszerzony przełyk o gładkich ścianach w badaniu kontrastowym
W wyniku zarzucania treści pokarmowej do dróg odechowych może dojść do rozwoju zachłystowego zapalenia płuc.
[edytuj] Różnicowanie
- rak przełyku
- inne przyczyny dysfagii
[edytuj] Rozpoznanie
Rozpoznanie stawia się na podstawie RTG przełyku po podaniu środka kontrastowego oraz badania endoskopowego. W celu potwierdzenia rozpoznania wykonuje się również manometrię przełyku.
Radiologiczna klasyfikacja zaawansowania achalazji:
- I° - bez zmian w obrazie radiologicznym
- II° - szerokość przełyku < 4 cm
- III° - szerokość przełyku 4 - 6 cm
- IV° - przełyk poszerzony na całej długości o sigmoidalnym kształcie; oś długa przełyku ulega załamaniu
Wykładniki achalazji w badaniu manometrycznycm przełyku:
- brak perystaltyki przełyku
- zwiększenie ciśnienia spoczynkowego dolnego zwieracza przełyku > 45 mm Hg
- upośledzenie rozkurczu dolnego zwieracza przełyku
[edytuj] Leczenie
- dieta rozdrobniona lub papkowata
- unikanie stresów
- spanie w pozycji półsiedziącej - zapobieganie zachłyśnięciu
- nifedypina
- diazotan izosorbidu
- leczenie endoskopowe:
- mechaniczne poszerzanie przełyku
- wstrzyknięcie toksyny botulinowej
- leczenie operacyjne - operacja Hellera - wycięcie podłużnego pasma warstwy mięśniowej okrężnej w okolicy wpustu, powodujące jego poszerzenie
[edytuj] Powikłania
- zachłystowe zapalenie płuc
- zapalenie błony śluzowej przełyku
- ropień płuc
- uchyłek dalszej części przełyku
- krwawienie
- rak przełyku - ryzyko po kilkudziesięciu latach zwiększa się o około 1-3 %
[edytuj] Bibliografia
- "Choroby wewnętrzne" pod red. prof. dr hab. Andrzeja Szczeklika, tom 1, str. 764-766 ISBN 83-7430-031-0