Adopcja herbowa
Z Wikipedii
Adopcja herbowa - jedna z wcześniejszych form nobilitacji.
Adopcja herbowa, istniejąca w Polsce już w XIV w., szczególnie częsta w w. XV polegała na urzędowym "adoptowaniu" osoby niższego stanu przez szlachcica, połączona z przyjęciem go do swego rodu herbowego i niekiedy nazwiska. Znanym z historii aktem zbiorowej adopcji było przyjęcie do swych herbów przez czołowych polskich magnatów i szlachtę litewskich i ruskich rodów bojarskich w związku z unią lubelską.
Ponieważ adopcja herbowa stwarzała możliwość nadużyć, adopcji za opłatą, kupowania sobie szlachectwa i niekontrolowanego rozrostu stanu szlacheckiego, od połowy XVIw. każda adopcja herbowa wymagała już zatwierdzenia sejmu. Stąd znany z sienkiewiczowskiego Potopu scena z zapowiedzią adopcji bohaterskiego pachołka, zdobywcy szwedzkiego sztandaru jest raczej anachronizmem.
Heraldyka | ||
Herby: szlachecki • mieszczański • państwowy • miejski • korporacji |