Alfred Potocki (1786-1862)
Z Wikipedii
Alfred Potocki herbu Pilawa (ur. 4 marca 1786 w Paryżu, zm. 23 grudnia 1862 w Łańcucie ), hrabia pierwszy ordynat łańcucki, marszałek stanów galicyjskich. Syn Jana, pisarza i podróżnika i Julii Lubomirskiej, brat Artura, ojciec Alfreda Józefa Potockiego. Właściciel dóbr majątkowych: Krzeszowice, Łańcut, Leżajsk i Uhładówka. Był oficerem armii Księstwa Warszawskiego oraz tajnym doradcą austriackim. Został ranny w bitwie pod Borodino. Był też ochmistrzem wielkim galicyjskim.
Pełnił wiele funkcji państwowych nadanych przez Wiedeń w tytularnym królestwie Galicji i Lodomerii. Jego największą zasługą dla Łańcuta było utworzenie ordynacji z zasadą niepodzielności, niezbywalności i nieobciążalności dóbr. Ich dziedzicem mógł być wyłącznie najstarszy syn ordynata. W przypadku wygaśnięcia zaś rodu połowa majątku miała być przeznaczona na wsparcie uczącej się młodzieży, a druga dla wojskowych w stanie spoczynku.
Alfred Potocki ożenił się z piękną Józefiną Marią z Czartoryskich, 21 czerwca 1814 roku. Po I ordynacie do naszych czasów dotrwały przede wszystkim park w angielskim stylu krajobrazowym oraz kryta ujeżdżalnia w stylu klasycystycznym.
Dał początek gałęzi łańcuckiej i krzeszowickiej rodu Potockich, tzw. pierwszemu szczepowi Srebnej Pilawy.
