Ali ibn Abi Talib
Z Wikipedii
Ali ibn Abi Talib (ur. ok. 604 w Mekce, zm. 24 stycznia 661 w Al-Kufie) - towarzysz Mahometa, jego najwierniejszy przyjaciel i jednocześnie brat stryjeczny proroka, mąż jego córki, Fatimy. Przez szyitów uważany jest za pierwszego imama, sunnici widzą w nim ostatniego z czterech Sprawiedliwych Kalifów.
W 656 został kalifem. Przeciwko niemu sprzymierzyła się wdowa po Mahomecie, Aisza, z przywódcą Umajjadów, Mu'awiją. W roku 656 rozegrała się tzw. bitwa wielbłada-toczyła się wokół wielbłąda,na którym siedziała Aisza; Ali jako zwycięzca odesłał ja do al-Higazu, gdzie przebywała do końca życia w 'złotej klatce'. Ali ginie zamordowany w 661r. w meczecie w Kufie przez charydżytę. Grób Alego w Al-Kufie koło Nadżafu jest miejscem pielgrzymek religijnych.
Zobacz też: glosariusz islamu
Tekst na podstawie encyklopedii "Ultima Thule", 1927. Może wymagać uaktualnienia.