Alkuin
Z Wikipedii
Alcuin, Alkuin, Ealhwine, Alchwine lub Albinus Flaccus (ur. w Yorku w Anglii ok. 730, zm. 19 maja 804) – uczony i mnich anglosaski; tworzył po łacinie.
Wykształcony w szkole katedralnej w Yorku i prowadzący ją później w latach 778-781. Następnie na dworze Karola Wielkiego, którego był doradcą w sprawach nauki i wychowania. Na dworze utworzył szkołę pałacową, która stała się ważnym ośrodkiem kulturalnym. Czołowa postać renesansu karolińskiego.
Od roku 796 był opatem w Tours. Założył tam wzorcowe skryptorium. Na podstawie pisma antycznego stworzył minuskułę karolińską, z której powstały dzisiejsze czcionki. Zwalczał również adopcjanizm i był znakomitym matematykiem.
Jego twórczość stanowią traktaty na tematy liturgiczne, teologiczne i filozoficzne (między innymi De anima ratione), żywoty świętych, podręczniki sztuk wyzwolonych, etyki i psychologii. Ułożył nową redakcję Biblii.
Zachowany zbiór jego 311 listów, skierowanych głównie do Karola Wielkiego, stanowi cenny materiał dla badaczy monarchii karolińskiej.
Uważa się go za autora traktatu De musica, gdzie znajduje się jeden z najwcześniejszych opisów 8 tonów kościelnych (skali kościelnych). Tworzył także poezję religijną, erotyczną i dydaktyczną.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (lat) [1] - Niektóre dzieła Alkuina w The Latin Library.
