Angkor Thom
Z Wikipedii

Angkor Thom - ostatnia stolica imperium khmerskiego. Zbudował ją w końcu XII w. król Dżaja Warman VII. Zajmowała teren 9 km² i w jej obrębie znajduje się wiele zabytków sztuki khmerskiej. Miasto zostało zbudowane na planie idealnego kwadratu, a w jego centrum znajduje się świątynia Bajon.
[edytuj] Historia
Miasto Angkor Thom założył król Dżaja Warman VII i od razu stało się miejscem wielkich projektów budowlanych. Jedna z alegorycznych inskrypcji odnalezionych w ruinach miasta przedstawia króla-założyciela jako woźnicę, zaś miasto jako most po którym przejeżdża.
Wcześniej, na północny zachód od Angkor Thom i w niewielkiej odległości od niego, istniała inna stolica imperium - Jaśodharapura. Rozwijające się miasto wchłonęło jej pozostałości. Wiele znakomitych zbudowanych wcześniej świątyń, takich jak Baphuon czy Phimeanakas weszło w skład kompleksu pałacu królewskiego nowego miasta. Khmerzy prawdopodobnie uważali Angkor Thom za kontynuację poprzedniej stolicy. Jeszcze w XIV w. powstawały inskrypcje prezentujące nową stolicę pod starą nazwą. Obecna nazwa pojawiła się dopiero w XVI w.
Ostatnią do dziś zachowaną świątynią zbudowaną w Angkor Thom była Mangalartha. Powstała w 1295 r. Po tej dacie powstało jeszcze wiele budowli, stawianych jednak z nietrwałych materiałów przez co nie dotrwały do dziś.
Przez następne stulecia następował upadek miasta i aż do roku 1609, gdy przybyli tam pierwsi Europejczycy, zostało ono opuszczone. Pozostało w nim jedynie kilku samotnie żyjących mnichów buddyjskich.
[edytuj] Styl architektoniczny
Angkor Thom powstało w stylu Bajon, będącym ukoronowaniem sztuki architektonicznej imperium khmerskiego. Charakteryzował się on szerokim rozmachem konstrukcyjnym oraz szerokim użyciem laterytu jako materiału budowlanego (używanego zarówno w budowie poszczególnych świątyń, jak i posągów, na przykład nag czy rzeźbionych wież.
[edytuj] Położenie
Miasto leży na prawym brzegu rzeki Siem Reap, dopływie jeziora Tonle Sap, około pół kilometra od rzeki. Miasto położone na planie kwadratu jest otoczone murami o wysokości 8 m i otoczone fosą. Mury zbudowane z laterytu dodatkowo są obwałowane i zwieńczone. Dokładnie w połowie każdego z boków kwadratu znajdują bramy z których prowadzą drogi wprost do świątyni Bajon. Sama świątynia nie jest otoczona murem ani fosą i ma symbolizować świętą dla Khmerów górę Meru. Południowa brama miasta leży 7,2 km na północ od Siem Reap i 1,7 km od wejścia do świątyni Angkor Wat. Pięćset metrów od wschodniej bramy znajduje się "Brama zwycięstwa" od której wiedzie "Droga zwycięstwa".