Arthur Pigou
Z Wikipedii
Arthur Cecil Pigou (ur. 18 listopada 1877 - zm. 7 marca 1959), ekonomista brytyjski.
Studiował historię i ekonomię w Cambridge. Był uczniem Alfreda Marshalla i w 1908 objął po nim katedrę ekonomii plitycznej w Cambridge University, gdzie wykładał do roku 1943.
Prekursor neoklasycznej ekonomii dobrobytu, rozwinął problem rozróżnienia między użytecznością społeczną a użytecznością indywidualną, tworząc podstawy analizy neoklasycznej w zakresie uzasadnienia interwencji państwa ze względu na zjawisko tzw. efektów zewnętrznych.
Opublikował ponad dwadzieścia książek i esejów dotyczących nie tylko ekonomii, ale i również ekonomiki obrony oraz ekonomiki ochrony środowiska.
Ważniejsze prace:
- Wealth and Welfare (1912)
- The Economics of the Welfare (1920)
- Industrial Fluctuations (1913)
- The Political Economy of War (1921)
- Theory of Unemployment (1933)
- Employment and Equilibrium (1943)
- Socialism versus Capitalism (1937)
- Income: An Introduction to Economics (1946)
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Słownik historii myśli ekonomicznej Red. Elżbieta Kundera, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2004.
