Baeza
Z Wikipedii
Baeza - miasto w Andaluzji (południowa Hiszpania), w prowincji Jaén, od 2003 roku wraz z pobliską Úbedą na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO; uchodzi za perłę architektury renesansowej; ok. 15 tys. mieszkańców.
[edytuj] Historia miasta
Za panowania rzymskiego istniała na miejscu Baezy miejscowość Baetia, co znaczyło szczęśliwe miasto. Następnie, w VII wieku ustanowiona została siedzibą biskupstwa, a w czasie podboju Płw. Iberyjskiego przez Maurów, dostała się pod panowanie króla Bayyani, stając się stolicą małego państewka. W 1226 roku została wyzwolona spod panowania arabskiego przez Ferdynanda III Świętego. Jednocześnie na polecenie papieża Honoriusza III arcybiskup Toledo Rodrigo Ximenez ogłosił Baezę siedzibą odrodzającego się biskupstwa, jednak już w 1246 roku przenisiono dwór biskupi do Jaén. Rozkwit Baezy przypada na wiek XVI: w 1542 roku założono tu uniwersytet; wtedy też w mieście działał znany architekt Andrés de Vandelvira. W pierwszej dekadzie XX wieku mieszkańcem Baezy był słynny poeta Antonio Machado y Ruiz.
[edytuj] Najważniejsze zabytki
- renesansowa Caterdral de Santa María, wg projektów przebudowy wcześniejszego meczetu Andrésa de Vandelvira
- renesansowy Palacio de los Marquesos de Jabalquinto z fasadą w stylu izabelińskim
- Antigua Universidad
- arabska Torre de los Aliatares
- Ayuntamiento, czyli ratusz w stylu plateresco
- Plaza del Pópulo, przy którym znajdują się Casa del Pópulo (1535-1540, dawna siedziba sądu), Puerta de Jaén z 1526 roku i Antigua Carniceria (stara rzeźnia) z 1550 roku oraz Fuente de los Leones.
Zobacz też: Úbeda
