Bakeneko

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Nekomata chodzący na tylnych łapach, ilustracja Toriyamy Sekien.

Bakeneko (jap. 化け猫, potworny kot) – w folklorze japońskim kot o nadnaturalnych zdolnościach przypominających zdolności kitsune czy tanuki. Kot może stać się bakeneko na wiele sposobów: może osiągnąć określony wiek, być hodowanym przez określoną liczbę lat, urosnąć do odpowiedniego rozmiaru lub mieć dozwolone noszenie długiego ogona. W ostatnim przypadku ogon rozdwaja się i bakeneko jest nazywany wówczas nekomatą (jap. 猫又, 猫叉 lub 猫股, rozdwojony kot). Przesąd ten może mieć pewien związek hodowlą japońskiego Bobtaila.

Bakeneko będzie nawiedzał dowolne obejście, w którym jest trzymany tworząc duchowe ogniki, nawiedzając śpiących, chodząc na swych dwóch tylnych łapach, zmieniając swój kształt na ludzki, a nawet pożerając swoją panią, aby zmienić kształt i zająć jej miejsce. Gdy zostanie wreszcie zabity, może okazać się, że jego ciało ma nawet półtora metra długości. Stanowi również zagrożenie, jeżeli zostanie wpuszczony do pokoju, w którym leży dopiero co zmarły – mówi się, że kot może ożywić ciało przeskakując nad nim.

[edytuj] Nekomata

Nekomata – wg mitologii japońskiej jest to stworzenie powstałe z kota domowego. Po okresie dziesięciu lat życia jego ogon miałby ulegać powolnemu rozdwojeniu, a w czasie tego procesu wykształcić by się miały jego moce magiczne, głównie z zakresu nekromancji i szamanizmu. Poprzez gestykulację jego ogonami lub przednimi łapami (chodzi wyprostowany), nekomata ma wskrzeszać i kontrolować zmarłych^[1]. Mówi się też, że nekomata na wolności żywi się trupami jak również padliną.

Choć zwykle nekomaty zachowują podobną powściągliwość co koty, to jednak znane są z tego zachowują urazy (szczególnie starsze, źle traktowane koty, które bywają potężniejsze od przeciętnych nekomatów). W celu dokonania aktów zemsty, nekomata często kontrolował zmarłych krewnych dręczonego, nawiedzając ich dopóki został udobruchany jedzeniem, przeprosinami i uwagą.

Niektóre japońskie legendy mówią, że nekomata jest w stanie zmienić swą postać i przybrać postać człowieka. Jednakże w przeciwieństwie do częściej spotykanego nekomusume, kobiety-nekomata zwykły wyglądać starzej, mieć złe nawyki, czy nałogi i zawsze rozsiewać nastrój grozy oraz paniki wokół siebie, co mogło doprowadzić żyjących blisko niej ludzi do choroby, czy spowodować zarazę^[2]

[edytuj] Kultura popularna

Postać Catbus z anime Mój sąsiad Totoro jest kotopodobnym potworem, który może zmieniać swój kształt na przypominający autobus, z pewnością jest postacią inspirowaną przez japoński folklor mówiący o zmieniających kształty kotach.

Japońska kultura pop zawiera ogromną liczbę postaci dwuogoniastych kotów bazowanych na nekomatach. Niektóre z nich to:

Kirara, zwierzę Sango z InuYasha.
Pokémon Espeon.
Digimony Bastemon i Gatomon X.
Nekomata pojawia się w grze na Sony PlayStation 2 (PS2) Disgaea jako humanoidalny kot-potwór.
Nekomata jest elementem przewodnim metaserii Megaten.
W mandze Król szamanów, duch-opiekun Hao Asakury sprzed 1000 lat jest nekomatą o imieniu Matamune.
Postać imieniem Yugito w Naruto zawiera dwuogoniastego kota-demona.
W serii mang/anime Hyper Police postać Natsuki Sasahary jest w połowie człowiekiem i w połowie nekomatą.
Bossem drugiego poziomu strzelanki danmaku Perfect Cherry Blossom jest Chen, nekomata.
W anime Gokusen rywalizujący gang jest znany jako Grupa Neko Mata (ang. Neko Mata Group), a ich przywódca bardzo przypomina nekomatę.
W anime Inukami! występuje postać Tomekichi, dobrego nekomaty honorującego zobowiązanie dane zmarłemu księdzu, który niegdyś się nim zajął.
W anime Yu Yu Hakusho następuje krótkie pojawienie się postaci nekomaty nazwanej po prostu "Nekotama".
W grze Battlefield 2142 czołg bojowy koalicji panazjatyckiej nosi nazwę "Type 4 Nekomata".
W anime Ayakashi istnieje raczej niezwykły opis duchopodobnego bakeneko, straszącego, raczej szybko dziesiątkującego rodzinę, aż do czasu gdy zostaje wyrzucony przez nieznanego, tajemniczego aptekarza.

[edytuj] Bibliografia

U.A. Casal The Goblin Fox and Badger and Other Witch Animals of Japan, Folklore Studies, t. 18, s. 1-93, Asian Folklore Studies, Nanzan University, 1959.
Mizuki Shigeru Mujara 3: Kinki-hen, Soft Garage 2003, Japonia, s. 108, ISBN 4861330068.
Mizuki Shigeru Mujara 2: Chūbu-hen, Soft Garage 2003, Japonia, s. 88, 117, ISBN 486133005X.