Baranie Rogi
Z Wikipedii
| Baranie Rogi | |
| Państwo | Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2 526 m n.p.m. |
| Data zdobycia | 1867 |
| Zdobyta przez | ks. Józef Stolarczyk i ks. Ambroży Reformat (Tomasz Trausy) |
Baranie Rogi (słow. Baranie Rohy) – tatrzański szczyt o wysokości 2526 m n.p.m. położony w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji. W grani głównej, pomiędzy Lodowym Szczytem a Czarnym Szczytem (Čierny štít) 2434 m n.p.m. znajduje się Wyżni Barani Zwornik (Vyšná Barania Strážnica), od niego odchodzi w kierunku południowo-wschodnim grań boczna, w której znajdują się obydwa wierzchołki szczytu Baranie Rogi.
Wyżni Barani zwornik od Lodowego Szczytu (Ľadový štít) oddziela Śnieżna Przełęcz (Ľadové sedlo), 2341 m n.p.m. a od Czarnego Szczytu – Stolarczykowa Przełęcz (Stolarczykovo sedlo) 2370 m n.p.m. i Papirusowe Turnie.
W grani bocznej znajdują się m.in. (w kierunku od Baranich Rogów):
- Barania Przełęcz (Baranie sedlo) – 2393 m n.p.m., głęboko wcięta przełęcz, której nazwa pochodzi od sąsiadującego z nim szczytu. Pierwsze odnotowane wejście – ks. Józef Stolarczyk i ks. Ambroży Reformat (Tomasz Trausy) z przewodnikami z Zakopanego 1867 r.
- Spiska Grzęda (Spišský štít) 2481 m n.p.m.
- Mały Durny Szczyt (Malý Pyšný štít)
- Durny Szczyt (Pyšný štít) 2623 m n.p.m.
- Bachledowa albo Klimkowa Przełęcz (Bachledova štrbina)
- Łomnica (Lomnický štít) 2632 m n.p.m.
Baranie Rogi górują nad dolinami:
- Czarną Jaworową (Čierna Javorová dolina) – odgałęzienie Doliny Jaworowej
- Pięciu Stawów Spiskich (Kotlina Piatich Spišských plies) – odnoga Doliną Zimnej Wody (Malá Studená dolina)
- Doliną Dziką (Veľká Zmrzlá dolina) – jedno z rozgałęzień Doliny Zielonego Stawu (Dolina Zelenégo plesa) będącej odnogą Doliny Kieżmarskiej (Dolina Bielej vody Kežmarskej)
Pierwsze, odnotowane wejścia na szczyt - ks. Józef Stolarczyk i ks. Ambroży Reformat (Tomasz Trausy) z przewodnikami z Zakopanego przed 17 września 1867 r., zimą – węgierscy taternicy: Tibold Kregczy, Lajos Rokfalusy, Zoltan Votisky 17 kwietnia 1911. Na szczyt nie prowadzi znakowany szlak turystyczny. Należy on do grupy łatwo dostępnych wierzchołków, ale wejście jest możliwe tylko w towarzystwie przewodnika.
Nazwa szczytu związana jest z jego kształtem – oglądanym od południowego zachodu, podobnym do baraniego łba z dwoma rogami. Nazwy niemiecka (Grünseespitze) i węgierska (Zöld-tavi-csúcs) – wiążą się z pobliskim Zielonym Stawem Kieżmarskim.
