Baszta papieska
Z Wikipedii
Baszta papieska położona jest w narożu północno-zachodnim zamku w Krasiczynie. Swą nazwę zawdzięcza temu, iż znajdowały się tam pokoje gościnne przeznaczone dla wysokich dostojników kościelnych. Prawdopodobnie gościł tam nuncjusz papieski Cosmos de Torres, który to w kaplicy znajdującej się w Baszcie Papieskiej wręczyć miał miecz poświęcony przez papieża starającego się skłonić Polaków do wzięcia udziału w wojnie z Turkami. Sufity w tych komnatach zdobiły dekoracje malarskie i snycerskie. Były tam obrazy związane z elekcją papieża i jego wjazd do Watykanu oraz portrety papieży. Na zewnątrz ozdobiona była dekoracjami grafitowymi. W latach 1594-1614 rozbudowano skrzydło północne. Umieszczono w skrzydle północnym pokoje właściciela oraz najbardziej reprezentacyjną komnatę, tzw. Izbę Stołową Wielką Królewską. Nowe dwupiętrowe skrzydło mieszkalne zbudowane wzdłuż muru wschodniego. Od strony dziedzińca wzniesiono parterowe krużganki. Nadbudowano baszty, którym nadano nazwy Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. Miało to odzwierciedlać wieczny porządek: role Kościoła, króla, papieża i szlachty. Zamek trafił w ręce wojewody lubelskiego Jana Tarły, który był stronnikiem Augusta II, co spowodowało, że w roku 1726 Krasiczyn został najechany przez wojska carskie i Kozaków. Zamek został poważnie zniszczony. Zrabowane wyposażenie komnat, zdewastowano zamkową kaplicę oraz zburzona została baszta papieska. Baszta papieska ozdobiona jest attyką. Ciekawostką jest kamień wmurowany na zewnątrz baszty od strony północnej, przypominający kształtem duży bochen chleba. Według opowiadań na chleb takiej wielkości zarabiał robotnik pracujący przy budowie.
