Biesy
Z Wikipedii
Biesy - powieść Dostojewskiego opublikowana w latach 1871-1872 na łamach czasopisma Ruskij Wiestnik (wydanie książkowe w roku 1873).
Akcja utworu rozgrywa się ok. 1870 roku, w prowincjonalnym mieście rosyjskim. Biesy stanowić miały początkowo pierwszą część pięciotomowego cyklu Żywot wielkiego grzesznika, jednak swego pierwotnego zamiaru pisarz nie zrealizował. Chronologicznie trzecie z dzieł Dostojewskiego, interpretowane bywa jako pamflet na ruch rewolucyjny, rozległa (choć nie w pełni obiektywna) panorama myśli rosyjskiej, a także powieść z kluczem.
[edytuj] Bohaterowie powieści
- Karmazinow – karykaturalny portret Iwana Turgieniewa, z którym Dostojewski od dawna (i za życia na ogół bez powodzenia) rywalizował. Przedstawiony jako zarozumiały egoista, tchórz i kosmopolita, przekonany, że przyszłość świata zależy od losu jego rękopisów.
- Kiriłłow – inżynier, filozof–amator, potencjalny autor rozprawy o samobójcach.Jego zdaniem ludzie nie popełniają samobójstwa z dwóch przyczyn małej (ból) i dużej (lęk przed życiem pozagrobowym.
- Maria Lebiadkin – (właściwie Stawrogin) nieszczęśliwa kulawa kobieta, maltretowana przez brata, nikczemnego pijaka, kapitana Lebiadkina. Poślubiona przez Stawrogina w następstwie zakładu, którego sens wszyscy wtajemniczeni pojmują nieco inaczej.
- Narrator (Antoni Ławrientiewicz) – najbardziej zagadkowa postać powieści, uczestniczy w opisywanych wydarzeniach, stopniowo gromadzi wiedzę i odsłania prawdę o bohaterach, nie ujawniając przy tym swej tożsamości.
- Stawrogin – ostatni potomek bogatej ziemiańskiej rodziny. Po skończeniu szkoły wstąpił do armii, został oficerem carskiej gwardii. Za skandale i udział w pojedynkach został zdegradowany. Wyróżnił się w 1863 roku w walkach z polskimi powstańcami. Małomówny, opanowany, obdarzony niezwykłą siłą fizyczną.
- Szatow – były student. Członek tajnego stowarzyszenia, niegdyś uczeń Stawrogina, wraz z Kiriłłowem odbył podróż do USA, by studiować położenia robotnika amerykańskiego. Krytyk cywilizacji zachodniej, nadzieje na przyszłość wiąże z ludem rosyjskim - jedynym który ma w sobie Boga.
- Szygalew – ponury i dziwaczny twórca utopi zapewniającej ludziom raj na ziemi w zamian za wyrzeczenie się wolności.
- Piotr Wierchowieński – syn Stiepana, studiował w Sankt Petersburgu, podróżował po Europie. Niezbyt urodziwy, nerwowy młody człowiek. Zdaniem Szatowa pluskwa, nieuk i błazen. Stawrogin uważa go jednak za entuzjastę. Sprytny, cyniczny manipulator.
- Stiepan Wierchowieński – nauczyciel i wychowawca STAWROGINA. Niefortunny poeta, z przekonań liberał i akcydenalista, postać karykaturalna symbolizująca bierność i dekadencję tzw. postępowej inteligencji rosyjskiejpl:Biesy