Bitwa pod Turynem
Z Wikipedii
Wojna o sukcesję hiszpańską |
---|
Carpi – Chiari – Cremona – Luzzara – Kadyks – Friedlingen – Zatoka Vigo– Höchstädt – Speyer – Donauwörth – Villingen – Blenheim – Malaga – Cassano – Ramillies – Turyn – Almansa – Tulon – Oudenaarde – Lille – Wijnendaal – Malplaquet – Douai (I) – Almenara – Saragossa – Brihuega – Villavicioza – Denain – Douai (II) |
Bitwa pod Turynem miała miejsce 7 września 1706 na zachód od miasta Turyn podczas hiszpańskiej wojny sukcesyjnej
Było to decydujące zwycięstwo armii sprzymierzonych dowodzonych przez księcia Eugeniusza Sabaudzkiego i księcia Sabaudii Wiktora Amadeusza II. Przyczyniło się ono do tego, że francuskie oblężenie Turynu zakończylo się i rozpoczął się odwrót francuskich sił z północnych Włoch. Pierwszym następstwem tej porażki była dla Francuzów utrata Mediolanu.
[edytuj] Bitwa
Latem 1706 Turyn, broniony przez Sabaudczyków, oblężony był przez armię francuską, której wodzem był La Feuillard. Osłaniająca to oblężenie druga armia francuska pod Vendomem i Marsinem stała nad Adygą naprzeciw armii austriackiej Eugeniusza Sabaudzkiego. W lipcu Eugeniusz Sabaudzki przeprawił większość swej armii przez Pad i ruszył na odsiecz Turynowi. 20 sierpnia połączył się pod Carmagnolą z armią sabaudzką księcia Sabaudii Wiktora Amadeusza II. Stojący nad Adygą Vendome wycofał się pod Turyn. We wrześniu Eugeniusz Sabaudzki (30 000 żołnierzy, w tym 6000 jazdy) przeprawił się na lewy brzeg Padu i wyszedł na tyły armii francuskiej marszałka Marsina (42 000 żołnierzy, w tym 12 000 jazdy). Na prawym brzegu Padu w sile 6000 ludzi pojawiła się milicja sabaudzka. Marsin rzucił przeciwko nim kilkanaście tysięcy ludzi.
Eugeniusz Sabaudzki wykorzystał to, że Francuzi osłabili swe siły i 7 września zaatakował ich linię obrony między rzeką Sturą a rzeką Dora Balteą. Francuzi mieli na tym odcinku tylko 8000 żołnierzy. Austriacy opanowali francuskie umocnienia. W tym czasie od tyłu zaatakował Francuzów garnizon Turynu. Wykorzystała to austriacka jazda i ruszyła do szarży na zmieszanego przeciwnika. Część armii francuskiej wpadła w panikę i rzuciła się do ucieczki. Wielu potonęło w Padzie. Kompletnie pobici Francuzi wycofali się na południowy zachód. Stracili ponad 10 000 ludzi i całą artylerię, podczas gdy Austriacy - 4300 ludzi.
[edytuj] Literatura
- Vít Vlnas: Princ Evžen Savojský. Život a sláva barokního válečníka, Ladislav Horáček - Paseka a Národní galerie v Praze 2001, str. 270-283 ISBN 80-7185-380-1
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I