Bitwa pod Wagram
Z Wikipedii
Bitwa pod Wagram Wojny napoleońskie |
|||||||||||||||||
Biwak ułanów polskich pod Wagram |
|||||||||||||||||
Data | 5 - 6 lipca 1809 | ||||||||||||||||
Miejsce | Wagram | ||||||||||||||||
Wynik | zwycięstwo Napoleona | ||||||||||||||||
Terytorium | Austria | ||||||||||||||||
|
Bitwa pod Wagram - jedna z największych bitew w kampaniach napoleońskich, która miała miejsce w dniach 5-6 lipca 1809 r. wokół wyspy Lobau na Dunaju i w pobliżu wsi Wagram, 15 km na północny wschód od Wiednia.
W bitwie wojska francuskie pod dowództwem Napoleona Bonaparte pokonały wojska austriackie dowodzone przez arcyksięcia Karola Ludwika. Kluczową rolę w batalii odegrała artyleria.
Pierwsze działania wojenne miały miejsce 27 maja 1809 r. Atak wojsk napoleońskich, mimo początkowych sukcesów, został powstrzymany, w wyniku braku amunicji. Spowodowane to zostało przerwaniem mostów na Dunaju. Po zebraniu posiłków i zbudowania solidniejszych mostów, 5 lipca Napoleon przeprawił swe wojska ponownie. Mimo zapadających ciemności wojska francuskie rozpoczęły natarcie. Jednak przypadkowa potyczka między oddziałami francuskimi uniemożliwiła pokonanie wojsk austriackich tego samego dnia.
Rozstrzygnięcie nastąpiło nazajutrz, 6 lipca. Plan Cesarza Francuzów polegał na przepołowieniu wojsk arcyksięcia Karola silnym atakiem w centrum, przy jednoczesnym natarciu prawego skrzydła. O dziwo plan Austriaków był podobny: silny atak na lewe skrzydło Francuzów. Bitwa rozpoczęła się ok. 3-4 w nocy. Niestety wojska arcyksięcia Karola nie zgrały się w czasie i słabsze lewe skrzydło ruszyło pierwsze. Dlatego też marsz. Davout zaczął spychać wojska Rosenberga.
Prawe skrzydło austriackie natarło na żołnierzy marszałka Masseny. Jego wojska stawiały zacięty opór, ale zaczęły się cofać na południe. W czasie tego odwrotu wojska Napoleona Bonaparte poniosły największą stratę w tej bitwie. Podczas jednej z osłaniających odwrót szarż zginął gen. Lasalle. Nazywany pierwszym kawalerzystą cesarstwa, zasłynął z powiedzenia, iż: "dobry huzar nie powinien przeżyć 30 lat". W chwili śmierci miał 34 lata. W tym samym czasie Napoleon w centrum rozkazał sformować wielki czworobok. Na czele szli piechurzy, część gwardii i armii włoskiej. Na końcu bardzo liczna kawaleria - kirasjerzy. Za czworobokiem postępowała gwardia. Czworobokiem dowodził gen. McDonald. Atak osłaniała olbrzymia artyleria. Setka dział, rozstawiona na ok. 2 km (tzn. ok 1 armata na 20 m), rozpoczęło największą w czasie wojen napoleońskich kanonadę. Łącznie podczas całej bitwy Francuzi zużyli 96000 ładunków artyleryjskich.Dla porównania pod Borodino zuzyli ok. 91000 ładunków,a pod Lipskiem 89000.Trzeba również pamiętać,że bitwa pod Lipskiem trwała 3 dni. Ostrzał ten znacznie zaszkodził wojskom Austrii. Próby powstrzymania francuskiego natarcia spełzły na niczym. Po nieudanej szarży austriackiej ciężkiej jazdy, która uciekając wpadła na własną piechotę, do ataku ruszyli francuscy kirasjerzy. Przełamali oni częściowo opór przeciwnika, reszty dokonała piechota. W końcowej fazie natarcia dużą rolę odegrali polscy Szwoleżerowie Gwardii, atakując austriackich ułanów. Wkrótce potem cała armia arcyksięcia Karola rozpoczęła paniczny odwrót.
Bitwa pod Wagram położyła kres marzeniom Austrii o potędze, a umocniła prestiż Napoleona Bonaparte. Znana szczególnie z obecności potężnej baterii, jak również z wielkich szarż i starć jazdy.