Blastula
Z Wikipedii
Blastula (ang. blastula, gr. blastós 'zarodek', 'związek'), wczesne stadium rozwoju zarodkowego tkankowców powstałe w wyniku bruzdkowania. U większości zwierząt ma kształt pęcherzyka kulistego (celoblastula). Jego ściana (blastoderma) jest zbudowana z jednej lub kilku warstw komórek otaczających jamę blastuli (blastocel), wypełnioną płynem. U organizmów z bruzdkowaniem tarczkowym blastula ma postać płaskiej tarczki, zw. tarczą zarodkową lub diskoblastulą, leżącej ponad masą żółtka; blastula ssaków łożyskowych (blastocysta) ma kształt pęcherzyka, którego ścianę tworzy jedna warstwa komórek (trofoblast) Do światła blastocysty zwiesza się węzeł zarodkowy, z którego tworzy się właściwy zarodek.
