Burt Bacharach
Z Wikipedii
Burt Bacharach (ur. 12 maja 1928 w Kansas City), amerykański pianista i kompozytor. W latach pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych był akompaniatorem i dyrygentem zespołu Marleny Dietrich. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych współpracował głównie z autorem tekstów Halem Davidem.
Piosenki Bacharacha są wykonywane przez wielu popularnych artystów, takich jak Carpenters, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Dusty Springfield, Luther Vandross i Dionne Warwick. Jego muzyka jest z reguły klasyfikowana jako easy listening ma zazwyczaj charakterystyczne, przyjemne i łatwo wpadające w ucho melodie i bardzo wyrafinowany styl. 52 z jego piosenek trafiło na listę przebojów "Top40". Wiele z jego utworów zostało nagrane w stylu jazzowym przez popularnych artystów jazzowych, jak na przykład Stan Getz i Wes Montgomery.
Był żonaty czterokrotnie, jego żony to w kolejności Paula Stewart, aktorka Angie Dickinson, Carole Bayer Sager i obecnie Jane Hanson.
Bacharach pojawił się w kilku małych rolach w szeregu hollywoodzkich filmów, między innymi we wszystkich trzech komediach o przygodach Austina Powersa.
[edytuj] Filmografia
- kompozytor
- Blob, zabójca z kosmosu (The Blob, 1958)
- Forever My Love (1962)
- Nie przysyłaj mi kwiatów (Send Me No Flowers, 1964)
- Co słychać, koteczku? (What's New, Pussycat?, 1965)
- Polowanie na lisa (Caccia alla volpe, 1966)
- Casino Royale (1967)
- Butch Cassidy i Sundance Kid (Butch Cassidy and the Sundance Kid, 1969)
- Coś Wielkiego (Something Big, 1971)
- Zagubiony Horyzont (Lost Horizon, 1973)
- Amo non amo (1979)
- Artur (Arthur, 1981)
- Nocna zmiana (Night Shift, 1982)
- Artur 2 (Arthur 2: On the Rocks, 1988)
- Rok 1969 (1969, 1988)
- Spokojnie, tatuśku (Parenthood, 1989)
- Miłość potrafi ranić (Love Hurts, 1991)
- Wspaniała Susann (Isn't She Great, 2000)
- aktor
- Austin Powers: Agent specjalnej troski (Austin Powers: International Man of Mystery, 1997) jako on sam
[edytuj] Największe przeboje
- "Baby, It's You" (The Shirelles, 1962)
- "The Man Who Shot Liberty Valance" (Gene Pitney, 1962)
- "Don't Make Me Over" (Dionne Warwick, 1962)
- "Make it Easy On Yourself" (Jerry Butler, 1962)
- "Twenty-Four Hours From Tulsa" (Gene Pitney, 1963)
- "Blue on Blue" (Bobby Vinton, 1963)
- "Anyone Who Had a Heart" (Dionne Warwick, 1963)
- "Wives and Lovers" (Jack Jones, 1963)
- "Walk On By" (Dionne Warwick, 1964)
- "Wishin' and Hopin' " (Dusty Springfield, 1964)
- "(There's) Always Something There to Remind Me" (Sandie Shaw, 1964)
- "A House is Not a Home" (Dionne Warwick, 1964)
- "What the World Needs Now Is Love" (Jackie DeShannon 1965)
- "What's New Pussycat?" (Tom Jones)
- Piosenka nominowana do Oscara w 1965.
- "Alfie" (Cilla Black, 1966, z filmu Alfie)
- "This Guy's in Love With You" (Herb Alpert & the Tijuana Brass 1967)
- "I Say a Little Prayer For You" (Dionne Warwick, 1967)
- "The Look of Love" (Dusty Springfield 1967 z filmu Casino Royale)
- Piosenka nominowana do Oscara w 1967.
- "Do You Know the Way to San Jose?" (Dionne Warwick, 1968)
- "Promises, Promises" (Jill O'Hara, 1968 i Dionne Warwick, 1968)
- "Raindrops Keep Falling on My Head" (B. J. Thomas 1969, z filmu Butch Cassidy and the Sundance Kid)
- Oscar i Grammy w 1969.
- "I'll Never Fall in Love Again" (Dionne Warwick 1969")
- "Close to You" (Carpenters 1970)
- "One Less Bell to Answer" (the 5th Dimension 1970)
- "Arthur's Theme (The Best That You Can Do)" (Christopher Cross, z filmu Arthur)
- Oscar za najlepszą piosenkę w 1981.
- "On My Own" (Patti LaBelle and Michael McDonald (1986)
- "That's What Friends Are For" (1982)
- Grammy za piosenkę roku. Napisana do filmu Night Shift i śpiewna przez Roda Stewarta, później nagrana także wspólnie przez Dionne Warwick, Stevie Wondera, Gladys Knight, and Eltona Johna
