Carpe diem
Z Wikipedii
Carpe diem (łac. dosłownie - "chwytaj dzień") - myśl zapisywana w przekazach Horacego, zawarta w Pieśniach, 1, 11, 8. "Chwytaj dzień, bo przecież nikt się nie dowie, jaką nam przyszłość zgotują bogowie..." - nawiązanie do: "quid sit futurum cras, fuge quaerere" – "nie pytaj o to, co przyniesie jutro" (Horacy, Pieśni, 1, 9, 13). Odwołuje sie ona do antycznej filozofii epikureizmu, gdzie terazniejszość jest ważniejsza od przyszlości
Motyw przewodni "carpe diem" znajdujemy także w książce, pt "Stowarzyszenie umarłych poetów". Opowiada on historie kilku chłopców uczących się w elitarnej szkole, których życie i sposób patrzenia na świat radykalnie zmienia się pod wpływem nowego nauczyciela. Ów profesor, zamiast wpajać im stare i nudne regułki każe im otworzyć oczy i samym tworzyć. Oczywiście taki sposób nauczania spotyka się z krytyką dyrektora i innych profesorów szkoły, dlatego nauczyciel zmuszony jest opuścić placówkę. Jednak jego uczniowie pozostali wierni jego dewizie, czyli: "chwytajcie dzień chłopcy, uczyńcie Wasze życie niezwykłym!
Sentencja Carpe diem wykorzystywana jest w wielu dziełach literackich, a także utworach muzycznych (np. Paktofonika - Chwile ulotne).
