Centaur (mitologia)
Z Wikipedii
Centaurowie w mitologii greckiej stanowili plemię dzikich istot o końskich ciałach, lecz z ludzkim torsem i głową w miejsce szyi i głowy końskiej. Zamieszkiwać mieli góry Tesalii, Arkadii i Elidy.
Protoplastami greckich centaurów były mezopotamskie sfinksy, wyobrażane jako połączenie człowieka i konia.
Zasadniczo dzicy, nieokrzesani i niegościnni, z kilkoma wyjątkami (na przykład Chiron).
Potomstwo Kentaurosa, zrodzonego ze związku Iksjona z obrazem z chmur Hery, którą zesłał mu Zeus aby zaspokoić jego żądze.
Pewnego razu odwiedził ich (a konkretnie Chirona) Herakles. Chiron przyjął go gościnnie, bo był miłym i gościnnym centaurem. Herakles poprosił go, aby ten otworzył dzban wina otrzymany od Dionizosa. Chiron tłumaczył mu, że innym centaurom by się to nie spodobało, lecz Herakles przypomniał mu, że Dionizos nakazał otworzyć dzban, kiedy przybędzie Herakles. Chiron dał się przekonać i otworzył dzban. Jednak zapach wina przyciągnął inne centaury, które zaczęły się gromadzić wokół domu Chirona. Rozpoczęła się walka, w której wygrał Herakles, lecz Chiron został przez niego przypadkowo zabity.
