Cerkiew św. Mikołaja w Poznaniu
Z Wikipedii
Aby zapobiec konfliktom edycji inni użytkownicy proszeni są o niedokonywanie w nim zmian do czasu usunięcia tego komunikatu lub skontaktowanie się z wikipedystą Picus viridis.
Cerkiew św. Mikołaja znajduje się przy ul. Marcelińskiej 20 w Poznaniu. Została konsekrowana 13 kwietnia 1924 roku, sam budynek natomiast pochodzi z początku XX wieku i pierwotnie służył jako stajnia dla pułku kawalerii. Do momentu wyświęcenia cerkwi poznańscy wyznawcy prawosławia, głównie Grecy, spotykali się w prywatnych domach (np. u Jana Konstantego Żupańskiego. W powstaniu cerkwi znaczny udział mieli natomiast emigranci polityczni ze Związku Radzieckiego, głównie byli oficerowie carskiej armii, którzy przebywali przejściowo w Poznaniu na prawach azylu (tzw. "biała emigracja"). W okresie międzywojennym kościoł służył jako cerkiew garnizonowa dla prawosławnych żołnierzy. Obecnie należy do dekanatu łódzkiego diecezji łódzko-poznańsiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Dzisiejsza cerkiew powstała w 1924 z zaadaptowanej pruskiej stajni. W latach 70. XX wieku drewniane ściany obmurowano nadając świątyni dzisiejszy wygląd. Ponowna konsekracja po przebudowie miała miejsce w 1982 roku. Świątynia zbudowana jest na planie prostokąta w formie trójnawowej bazyliki z dobudowanym, nieco węższym, prezbiterium. Ikonostas pochodzi z XVIII wieku. Drzwi królewskie zdobi sześć medalionów przedstawiających (po lewej od góry) św. Mateusza, archanioła Gabriela, św. Marka oraz (po prawej od góry) św. Łukasza, Bogurodzicę Maryję oraz św. Jana Ewangelisty. Drzwi diakońskie zajmują ikony archaniołów: prawych Michała zaś lewe Gabriela. Resztę ikonostasu uzupełniają ikony (od lewej): św. Piotra i św. Pawła, patronów rzymskokatolickiej archidiecezji poznańskiej oraz miasta Poznania, Matka Boska Hodigitria, Ostatnia Wieczerza (nad drzwiami królewskimi), św. Cyryla i św. Metodego oraz Chrystusa Pantokratora. Powyżej wyżej wymienionych ikon i drzwi znajduje się kolejny pas ikon: w części centralnej Wniebowstąpienie Pańskie oraz sześć ikon przedstawiających apostołów. Na ikonostasie, powyżej Ostatniej Wieczerzy zawieszona jest ikona Matki Boskiej Poczajowskiej.
W części za ikonostsem znajduje się ołtarz z tronem bożym za którym stoi siedmioramienny świecznik oraz witraż przedstawiający Zmartwychwstałego Chrystusa. Na prawo od ołtarza znajduje się ikona św. Mikołaja (patrona cerkwi) i św. Michała.
Kolejne cenne ikony znajdują się na ścianach naw: po lewej, od ikonostasu: Ukrzyżowanie, św. Maria Magdalena, Zdjęcie z Krzyża i św. Dymitr. Powyżej zaś św. Cyryl i św. Metody. Po prawej św. Mikołaja z Miry, Matka Boska Opiekuńcza, Pantokrator, Matka Boska Ornatka i Matka Boska Częstochowska a powyżej św. Jan Złotousty, Bazyli Wielki i Grzegorz z Nysy.
Całość świątyni zamyka od wejścia chór muzyczny nad którym znajduje się witraż przedstawiający Bogarodzicę wraz z św. Mikołajem z Miry i Hiobem.
