Charles Le Brun
Z Wikipedii
Charles Lebrun (le Brun), malarz, architekt i dekorator francuski, ( ur. 24 lutego 1619 w Paryżu, zm. 22 lutego 1690, tamże ), uczeń Perriera i Voueta. Od 1642 kształcił się w Rzymie u Poussina, ulegając zarazem wpływowi Pietra da Cortona. Powróciwszy do Paryża, założył 1646 Akademię, której został profesorem, a następnie w 1683 dyrektorem. W roku 1662 mianowany pierwszym nadwornym malarzem Ludwika XIV. Otrzymał nadzór nad królewskimi zbiorami. Lebrun był czynny we wszystkich gałęziach sztuki, oraz na polu przemysłu artystycznego (dostarczał projektów gobelinów dla Manufaktury paryskiej: „Historia Aleksandra”), wywierając decydujący wpływ na ówczesną sztukę francuską. Był zwolennikiem klasycyzmu: dzieła Lebruna cechuje poprawny rysunek i chłodny koloryt. Wykonał liczne monumentalne malowidła w budowlach królewskich (klatka schodowa w Wersalu i malowidła w wielkiej galerii z czynami Ludwika XIV. tamże, dalej liczne obrazy, z których najbardziej znane „Bankier Jabach z rodziną” (Berlin), „Sen Dzieciątka Jezus” (Luwr), „Krucyfiks z aniołami” (Luwr) i i.
