Chomętowo (województwo kujawsko-pomorskie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°56'02,1" N 017°46'18" E
| Chomętowo | |
| Województwo | kujawsko-pomorskie |
| Powiat | nakielski |
| Gmina | Szubin |
| Sołtys | Łoboda Kazimiera |
| Położenie | 52° 56' 02,1'' N 17° 46' 18'' E |
| Wysokość | 95 - 120 m n.p.m. |
| Liczba mieszkańców • liczba ludności |
270 |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
52 |
| Kod pocztowy | 89-200 Szubin |
| Tablice rejestracyjne | CNA |
|
Położenie na mapie Polski
  Chomętowo
|
|
Chomętowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Szubin.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Zobacz też: Chomętowo
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Chomętowo położone jest na obszarze Pojezierza Gnieźnieńskiego, na północnym skraju Pojezierza Wielkopolskiego, średnio 95-120 m n.p.m. Rzeźba terenu jest efektem ostatniego zlodowacenia. Znaczną powierzchnie zajmuje morena denna, z wałami moreny czołowej. W okolicy Chomętowa występują jeziora rynnowe, o wydłużonych, wąskich kształtach i stromych brzegach. Jeziora te znajdują się w strefie Obszaru Krajorazu Jezior Żędowskich.
Chomętowo - wieś licząca około 270 osób - zlokalizowane jest w odległości 5 km od trasy E-5, Gdańsk-Bydgoszcz-Poznań-Wrocław.
[edytuj] Historia
Wieś Chomętowo powstała w XII wieku jako dwór szlachecki i wzięła nazwę od nazwiska Chomętowski. Początkowo był tu dwór z czego pozostała do dziś tzw. resztówka - pałac, dawny spichlerz, stodoły i obory, które obecnie przebudowano na indywidualne gospodarstwa. Po rozbiorze Polski wieś przyjęła nazwę Hedwigchorst, ta sama nazwa była używana w czasie okupacji 1939-1945r. Nazwę tę ustalił kolonista niemiecki od imienia córki Hedwig i syna Chorsta. Od czasu powstania majątku osiedlali się tu Polacy jako siła najemna. Była kuźnia, wiatrak, który rozebrano dopiero w okresie międzywojennym.
Należy przypuszczać, że Chomętowo było wyspą, gdyż od strony północnej znajduje się jezioro Chomętowskie, od zachodu jezioro Sobiejuskie, od zachodu i południa niziny łąkowe połączone rowami. Łąki te są zasobne w torf, który w okresie międzywojennym eksploatowali miejscowi gospodarze. Są to ślady dawnych jezior lub mokradeł, na których rosły krzewy oraz wysokie trawy.
Majątek na początku naszego stulecia majątek podzielono między kolonistów niemieckich. Powstało 36 indywidualnych gospodarstw od 5 -25 ha. W 1920r. koloniści niemmieccy opuścili gospodarstwa, które zajęli Polacy zasłużenie w powstaniu wielkopolskim. Wieś stała się wylącznie polska. Rodziny walczących w powstaniu zamieszkują ją do dnia dzisiejszego.
[edytuj] Warunki naturalne
Położenie, ukształtowanie terenu, bogactwo fauny i flory czynią Chomętowo i jego okolice atrakcyjnym miejscem dla miłośników bezpośredniego kontaktu z przyrodą i wypoczynku na łonie natury. Lasy Nadleśnictwa Szubin (w obrębie którego znajduje się Chomętowo) charakteryzują sie dużą różnorodnością pod względem rzeźby terenu, gatunku gleb i szaty roślinnej. Spotkać tu można przedstawicieli wielu - rzadko dziś spotykanych - gatunków zwierząt, m.in.: daniele, jenoty, wydry, kanie rude, bociany czarne, kormorany, a także zwierzynę łowną: sarny, jelenie, dziki i zające.
[edytuj] Rolnictwo
Całość ziemi w Chomętowie znajduje się w rękach prywatnych. Wieś posiada sieć wodociągową, telefoniczną oraz bezprzewodowy dostęp do internetu.
Użytki rolne gminy Szubin zajmują powierzchnię 18.924 ha. Przeważają gleby piaszczyste - głównie V i VI, a w mniejszej części II i IV klasy bonitacyjnej. Wśród upraw dominują: żyto, ziemniaki, pszenica, buraki cukrowe i rzepak. Produkcja zwierzęca obejmuje dwa podstawowe kierunki: trzodę chlewną i bydło mleczno-opasowe.
