Christian z Oliwy
Z Wikipedii
Christian z Oliwy, biskup Chrystian (ur. 1180, zm. 4 grudnia 1245 w Sulejowie) - pierwszy biskup Prus, fundator zakonu rycerskiego Braci dobrzyńskich.
Mnich cysterski z opactwa w Oliwie ufundowanego w 1178 roku. W 1215 lub 1216 otrzymał z rąk Papieża Innocentego III sakrę biskupią wraz z urzędem generalnego biskupa Prus. W latach 1233 - 39 przebywał w niewoli u pruskich pogan - uwolniony w ramach wymiany za pięciu innych więźniów, uwolnionych następnie dzięki poręczeniu w wysokości 800 marek wypłaconemu przez papieża Grzegorza IX.
W 1218 Chrystian otrzymał od Konrada Mazowieckiego osadę Grudziądz. Decyzja ta została potwierdzona przez księcia na mocy dokumentu "łowickiego", wydanego 5 sierpnia 1222, na mocy którego biskup uzyskał całą ziemię chełmińską. Ze strony kościelnej potwierdzenie napłynęło w 1223 od Papieża Honoriusza III.
W 1233 Grudziądz stał się centralnym ośrodkiem misyjnym biskupa.
w 1243 legat papieski Wilhelm z Modeny podzielił biskupstwo Pruskie na cztery diecezje należące do Archidiecezji ryskiej: Chełmińską, Pomezańską, Warmińską oraz Sambijską. Christian z Oliwy, który miał objąć przewodnictwo nad jedną z diecezji, nie zgadzał się z decyzją zwierzchnika, zmarł jednak przed rozwiązaniem konfliktu.
Chrystian zmarł w czasie powrotu z soboru powszechnego w Lyonie. Jego podobizna widnieje na herbie miasta Grudziądza.
