Christo Botew
Z Wikipedii
Christo Botew (bułg. Христо Ботев, ur. 1848 r. w miejscowości Kałofer w Bułgarii, zm. 1876 r. w górach Starej Płaniny) - jeden z najsłynniejszych dziewiętnastowiecznych poetów bułgarskich. Przez wielu uznawany za wieszcza narodowego, przyczynił się do obudzenia tożsamości narodowej Bułgarów.
Wykształcenie pobierał najpierw od ojca - nauczyciela, później na studiach w Odessie. Właśnie jego pobytowi na Ukrainie należy przypisywać rozbudzenie się w nim dążeń rewolucyjnych, zamieszkiwał tu bowiem z polskimi emigrantami - uczestnikami powstania styczniowego. Patriotyzm Polaków wywarł na Botewie ogromne wrażenie i miał duży wpływ na jego późniejszą postawę i twórczość.
W 1867 roku, po niepowodzeniach na studiach, Botew wrócił do Bułgarii i objął po ojcu posadę nauczyciela w szkole w Kałoferze. Tam Botew publikował pierwsze swoje wiersze, jednak jego antyturecka postawa powodowała, że musiał wkrótce po tym uciekać z kraju, aby uniknąć aresztowania. W ten sposób Christo Botew trafił do Rumunii, gdzie mieszkał przez wiele lat prowadząc działalność na rzecz wyzwolenia Bułgarii. W końcu, już jako znany poeta i rewolucjonista, stanął na czele zbrojnej czety i ruszył walczyć w antytureckim powstaniu. Jego czeta została jednak rozbita, a sam Botew zginął od kuli w górach Starej Płaniny.
[edytuj] Forma nazwiska
Forma "Botew" (Ботев) jest obecnie najszerzej stosowanym zapisem nazwiska tego poety, tak w ortografii bułgarskiej, jak i polskojęzycznych publikacjach. Trzeba jednak nadmienić, że sam poeta używał starszej dziewiętnastowiecznej formy - Botjow (Ботйов). Początkowo podpisywał się nawet jako Christo Botjow Petkow (Христо Ботйов Петков) albo Christo Petkow (Христо Петков), jako że "Botjow" było patronimikiem – formą utworzoną od imienia ojca Botja Petkowa.
