Damian Zimoń

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

abp Damian Zimoń

Dewiza	Praedicamus Christum crucifixum Głosimy Chrystusa Ukrzyżowanego
Data wyboru	3 czerwca 1985
Urodzony	25 października 1934

Damian Zimoń (ur. 25 października 1934 w Niedobczycach k. Rybnika (obecnie dzielnica Rybnika) - polski duchowny katolicki, arcybiskup metropolita katowicki.

Wykształcenie średnie uzyskał w Państwowym Liceum im. Powstańców Śląskich w Rybniku (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Powstańców Śląskich w Rybniku). Wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa Juliusza Bieńka w 1957 r. Po święceniach kapłańskich pracował jako wikariusz kolejno w parafiach: św. Marii Magdaleny w Tychach (1958-1962), NMP w Pszowie (1952-1967), św. Piotra i Pawła w Katowicach (1966-1967), a następnie jako wikariusz adiutor w parafii mariackiej w Katowicach (1967-1969). W latach 1969–1975 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Od 1975 r. do nominacji na biskupa katowickiego, był proboszczem parafii mariackiej w Katowicach. W l. 1970-1977 kontynuował studia specjalistyczne z zakresu teologii pastoralnej (KUL) i historii liturgii w Papieskiej Akademii Teologii w Krakowie na seminarium ks. prof. Wacława Schenka. W 1970 r. został powołany w skład Diecezjalnej Rady Pastoralnej; w październiku 1975 r. - członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii; w 1976 - przewodniczącym Diecezjalnej Komisji Liturgicznej, w tym okresie pełnił także funkcję sekretarza Rady Kapłańskiej Diecezji Katowickiej. Brał czynny udział w pracach I Synodu Diecezji Katowickiej (1972-1975) i Synodu Krakowskiej Prowincji Kościelnej. W styczniu 1975 r. otrzymał nominację na członka Komisji Episkopatu Polski do Spraw Duchowieństwa. W 1974 r. wszedł w skład redakcji „Gościa Niedzielnego". Wykładał w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, Studium Pastoralnym, Studium Teologicznym a obecnie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach pełniąc jednocześnie kunkcję Wielkiego Kanclerza Wydziału Teologicznego UŚ.

3 czerwca 1985 r. został mianowany biskupem katowickim; 29 czerwca 1985 r. odbyła się konsekracja i ingres do katowickiej katedry. Po reorganizacji Kościoła w Polsce, 25 marca 1992 r. został mianowany arcybiskupem katowickim – metropolitą górnośląskim.

Jest przewodniczącym komisji duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski oraz Wielkim Kanclerzem Wydziału Teologicznego UŚ, a także opiekunem Duszpasterstwa Głuchoniemych. W jego biskupim herbie znajduje się hasło: „Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego", znak ryby oraz Odrowąż - herb rodu, z którego wywodził się jeden z patronów diecezji katowickiej - św. Jacek.