Digital Video Broadcasting
Z Wikipedii
DVB (ang. Digital Video Broadcast) – standard cyfrowej telewizji. Charakteryzuje się jakością obrazu i dźwięku porównywalną do zapisu DVD (500i), pozwala na interaktywny odbiór, tj. włączenie napisów w różnych językach oraz przełączenia języka ścieżki audio. W standardzie DVB obraz i dźwięk kodowane są przy pomocy enkodera MPEG, tak jak w DVD. Oryginalna rozdzielczość PAL sygnału DVB to 720x576.
Niektóre odbiorniki satelitarne DVB obsługują karty SmartCard odblokowujące płatne kanały. Istnieje pakiet kanałów FTA (ang. Free-to-air), które każdy może odbierać za darmo.
Użytkownicy telewizji DVB cenią sobie przede wszystkim idealną jakość obrazu – wysoką rozdzielczość efektywną obrazu w przypadku telewizji HDTV i kolorystykę zgodną z emitowanym oryginałem – oraz wysokiej jakości dźwięk stereo.
[edytuj] Rodzaje standardu DVB
DVB-S i DVB-S2 – nadawanie satelitarne
DVB-T i DVB-T2 – nadawanie naziemne
DVB-C – nadawanie w sieciach kablowych
DVB-H – nadawanie naziemne dla małych urządzeń przenośnych np. telefonów komórkowych
DVB-J – emisja na platformie Java – w fazie projektowania
[edytuj] Linki zewnętrzne
- http://www.dvb.org/ – strona główna DVB
