Dolina Lejowa
Z Wikipedii
Dolina Lejowa to tatrzańska dolina reglowa (tzn. leżąca w całości w paśmie regli - w odróżnieniu od doliny walnej), podchodząca pod Kominiarski Wierch (1829 m n.p.m.). Od wschodniej strony ograniczona jest reglowymi wzniesieniami Kościeliskich Kopek, od strony zachodniej również reglowymi wzniesieniami Zadniej Rosochy, Wierchu Kuca, Wierchu Spalenisko, Diablińca oraz Małego Opalonego Wierchu i Wielkiego Opalonego Wierchu.
Utworzona jest w skałach osadowych. Od strony orograficznie lewej (tj. od zachodu) sąsiaduje z Doliną Chochołowską, od strony orograficznie prawej (tj. od wschodu) z Doliną Kościeliską. Dolinę otwiera charakterystyczna, wapienna skała zwana Między Ściany (udostępniona do wspinania za opłatą).
W dolinie znajdują się polany (do dziś wypasane): Jaworzynka Lejowa, Polana Kuca, Polana Huty Lejowe i Polana Kominiarska Niżnia. W reglach Zadnia i Skrajna Rosocha w wieku XVII funcjonowały kopalnie (szczątkowe sztolnie). Nazwa doliny pochodzi od nazwiska góralskiego Leja. Dnem doliny płynie Lejowy Potok, wpadający do Kirowej Wody.
Obecnie Dolina Lejowa wchodzi w skład Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Tym faktem oraz tym, że jurysdykcja Tatrzańskiego Parku Narodowego w obrębie Doliny Lejowej jest mocno ograniczona (choć dolina ta leży na obszarze TPN) można tłumaczyć zjawisko intensywnego wyrębu jej lasów.
W Dolinie Lejowej istnieją dwa szlaki turystyczne:
- dnem doliny aż do Niżniej Polany Kominiarskiej. Szlak zaczyna się nad Polaną Biały Potok i prowadzi cały czas wzdłuż Lejowego Potoku
- (część ścieżki nad reglami): połączenie z Doliną Kościeliską i Chochołowską.
